Tanrının bütün meleklerini salmıştın İstanbul’a.
Süleymaniye, Sultanahmet, Ayasofya.
Sakin dönerken yurda.
Elçiye zeval olmaz.
Annen telefonda.
Yüreğim çarpa, dilim yalana, teselli ederdim.
Sen inandığın tüm yeminleri ettirirdin.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.