Öğretmenlerim vardı,
altın çağlarında
Bilge kağan'ın
ve gümüş eğerinde kıratın
nakış nakış izleri vardı
Öğretmenlerim vardı,
buz bağlamış çağların ötesinde
ılık mevsimler hamalı
Öğretmenlerim vardı.
sabırlı dualarla büyümüş Yemliha'nın
solmaz gülleriydiler
Edebali ülkesinin
yılmaz erleriydiler.
Öğretmenlerim vardı
seherlerinde ağlayan gecenin
sabah güneşinde gülen gözleri
nevruz mevsiminde ateş
ve, elvan çiçekler gibi sözleri
sevginin ana fikrini öğrendiğim
öğretmenlerim vardı.
Yolcusuz yolların ne anlamı var?
Çiçeksiz baharı bülbül ne yapsın
Öğretmenlerim vardı benim
Çamurlu köy yollarında yolcu
Minicik yüreklere kardelen
Meyve yüklü tomurcuklara
Rahmet rahmer yağmur
Ve cehalet karanlığına saplanan
Işık gibi.
Öğretmenlerim vardı.
Susuz çöllere fırat
Taze filizlere cansuyu
Kahbe kurşunlara inat
Toprağa düşmüş başaklar gibi
Bir baştan bir başa
Yeşerten Anadolu'yu
Öğretmenlerim vardı benim
Sıcak yüzlü analar gibi
Vatanın bahçeleri gibi cömert
Ak alınlı babalar gibi
Memleketim gibi mert.
Öğretmenlerim vardı benim
İlim sultanının mirasçıları
Bilgiyle silahlanıp
Şefkat ile kuşanmış
Erdem ilkesinin
Yılmaz savaşçıları
Öğretmenlerim vardı benim
Dünyanın burçlarına
Bayrak bayrak dikilesi
Öğretmenlerim var
Elleri öpülesi
Kayıt Tarihi : 20.8.2009 09:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!