Öğretmenler Günü(Ellerin Gül Yaprağı)

Şefkatli ana oldun, yurdun dört bir yanında,
Bir gül gibi okşadın, çocukların başını.
Omuzlayıp yükünü koskoca bir milletin,
En ön safta yürüttün, uygarlık savaşını.

Annemden kulağımda kalan ninni gibisin
Ne de tatlı söylüyor dillerin öğretmenim.

Yollara ışık ettin, alnındaki akını,
Yüreğinde inançla, uzak ettin yakını.
Göğsünü siper edip, karanlığa direndin,
Aydınlık yarınlara, ulaştırdın halkını.

Ne mümkün yüreğimde senin sevgin tükensin
Zannetme gücü yeter, yılların öğretmenim.

Bir Yunusça sevdayı, işledin gönüllere,
Nice tohumcukları, dönüştürdün güllere.
Seninle yükseliyor, elbet bu güzel vatan,
Tarihe destan olmuş, o muhteşem günlere.

Bin bir cihan gizlidir, heybetli bakışında
Cennetle sona ersin yolların öğretmenim.

Gözyaşınla can verdin, kurumuş pınarlara,
Hep güzeli götürdün, gittiğin diyarlara.
Doğan her yeni günde, gözlerinin nuru var,
Emeğinle çevirdin, kışları bahara.

Zaman sana minnettar, vatan seninle mağrur
Rengarenk çiçek açmış güllerin öğretmenim.

Çekirdeği çatlatıp, filizlere yol açtın,
Fedakarlık eyleyip, cehaletle savaştın.
Kimsesiz varisiydin, yıkılmış bir devletin,
Cumhuriyet aşkıyla, yüzyıllara ulaştın.

Tüm cihanı kucaklar, uzak-yakın demeden
Deryalar kadar sonsuz, kolların öğretmenim.

Elinde meşaledir, ilmin, irfanın, fenin
Sonu gelmek bilmiyor, erdiğin zaferlerin.
Sevdalı bir türküyü, nakış nakış dokuyor,
Atalardan emanet, öpülesi ellerin.

Yanağımda bir tutam, gül yaprağı gibiydi
Kalbimde gül bahçesi, ellerin öğretmenim.