Yol ver ey Toroslar’ın engin ovası,
Yol ver Zigana’nın arşa hudut çizen yaylası,
Doğunun saltanatı, şanlı Ararat Dağı
Kemal’i yetiştiren, asil yürek geliyor
Tarih; bilim, erdemle yeniden yazılıyor.
Bu yol çetin, soğuk ve zahmetli
Bu yolculuk bir ömür, hiç durmadan sürmeli
Yolcunun cesareti, bakışlarından belli
Azamet abidesi, ulu çınar geliyor
Sürgün veren tohumlar, tomurcuğa dönüyor.
Yazgısı, kaleminin boyasına gizlenmiş
Sırtıyla yeni neslin, yazgısını yüklenmiş
Yürüyüşünde ne korku ne de titreyiş
Karanlığı yok eden, bir kahraman geliyor
Gecemiz sabahlara, aydınlığa yürüyor.
Gökyüzünün bağrından kopmuş bir ışık seli,
Cehalete son veren şaşmaz doğrular gibi
Çalışmanın kölesi, bilginin efendisi
Yüreği umut dolu şanlı nefer geliyor
Öğretmen, insanlığa güneş olup doğuyor.
Kayıt Tarihi : 30.11.2008 12:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!