Gökyüzünde yıldızlarla yarışan
Yeryüzünde cehaletle savaşan
Yalçın kayalıklardan yol açıp
Körpecik dimağlara ulaşan
Onlarla gülen,onlarla ağlayan
Öğretmenim ben
Aşılmayan yüce dağlarda
Uçsuz bucaksız ovalarda
Kır çiçekleri derleyen
Gonca güllere şekil veren
Sevgiyi ilmek ilmek işleyen
Öğretmenim ben
Toz,toprak ve çamurdan
Üstüme yıkılacak gibi köhne damdan
Batıp çıktığım diz boyu kardan
Yılmayan
Umudu yalnızca gelecek olan
Öğretmenim ben
Mahrum kalsam da
Kara tahtadan,sıradan
Olmasın varsın sandalyem masam
Yine de imar edeceğim varlık var:
insan
Sıcacık bakışlardan azmini alan
Bir güzel sözcükle mutlu olan
Öğretmenim ben
Edirne, Ardahan,Van'da
Yurdumun her bucağında
Yanan bir meşale olmaktan
Duyduğum gurur
Emanetini aldığım Atam'dan
Öğretmenim ben
Kayıt Tarihi : 22.2.2006 01:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ŞİİR' de kahramanı da harika.
Böyle Öğretmenlerimize çok ihtiyacımız var. Yüreğiniz ve kaleminiz daim olsun.
10 puan ve saygılarımı gönderiyorum.
Sevgiyi ilmek ilmek işleyen'
Yüreğiniz, elleriniz dert görmesin öğretmenim. Mesleğiniz öğretmenlik olsa gerek ki, böyle içten mısralarla örülmüş bir şiir çıkmış ortaya. Tebrikler.
TÜM YORUMLAR (3)