Erirken mum gibi ışık verensin,
Gözde parlayan nursun öğretmenim.
Cahilin yoluna bilgi serensin,
Hakkın nasıl ödenir öğretmenim.
Sevgiyi saygıyı kalbe ekersin,
Zerafetinle hep dikkat çekersin,
Mazimden gülerek bana bakarsın,
Unutmak çok zor seni öğretmenim.
En büyük saadet bil ki okumak,
Beyinleri nakış, nakış dokumak,
Bülbüller misali hergün şakımak,
Zoru kolay edensin öğretmenim.
Çiçekten çiçeğe her an gezersin,
Nerede noksan var hemen sezersin,
Bazende yorulur candan bezersin,
Kolay değil hiç işin öğretmenim.
Kayıt Tarihi : 23.11.2007 13:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Cenâb-ı Hak buyuruyor: “…(Rasûlüm!) De ki: Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu? Doğrusu ancak akıl sahipleri bunları hakkıyla düşünür.” (Zümer, 9)
![Şevki Çiftçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/23/ogretmenim-613.jpg)
Mesut Özbek
TÜM YORUMLAR (26)