Öğretmen Türküsü (koşma Gibi)

Karla örtülü yollardan geçtim,
Umudu aldım gönlüme,
Avuçlarımda beyaz tebeşir,
Bir ülke vardı içimde.

Ben bir öğretmenim,
Yüreğim ışık dolu,
Bir çocuğun gözlerinde
Görürüm yarınları.

Ben bir öğretmenim,
Yolum uzun, gönlüm derin,
Harften kalbe köprü kuran
Bir halkın türküsüyüm ben.

Bir elimde defter, saz belimde,
Diyar diyar gezdim ben,
Bir çocuğun gülüşünde
Yeniden doğdum her dem.

“Vatan ne demek?” dedi biri,
Sustum, kar indi köyüme,
Dedim: “Senin üşüyen elindir,
O eli ısıtan meşaleyim ben.”

Sobasız geçti o kışlar,
Sönmedi içimizde ateş,
Tahtaya yazdım güneşi,
Her harf umut, her ses kardeş.

Aylığımı verdim de kitaba,
Sevgimi defter sayfasına,
Bir iz kalsın yollarda,
Bir ömürlük hatırama.

Çocuklar büyüse bir bir,
Kimi doktor, kimi mühendis,
Kimi de çıksa yollara,
Benim gibi idealist.

Ben bir öğretmenim,
Saçlarım beyaz, elim nasırlı,
Ama içimde hâlâ yanar,
O ilk günün heyecanı.

Ben bir öğretmenim,
Atatürk’ün izinde,
Okumak sevmektir,
Sevmek öğretmektir,
Ülkemin her yerinde.

Ne güzel yaşadın sen, öğretmenim,
Harf harf ektin sevgiyi,
Adın anılmasa da bil ki,
Yazıldın gönüllere, ebedî.