Öğretmen Şiiri - Feyzi Halıcı

Bir yolun başındasın, en güzel, en ideal
Bu kutsal yolculuğa ne olur beni de al...

O ki bir öğrenciyim henüz yedi yaşında
Bir elimde tebeşir, kara tahta başında

Yüreğimde bilime karşı candan bir uyum
Bir sınırsız istekle nasıl da dopdoluyum

Gözüm yansır yılların tatlı hatırasında
Bu oturan ben miyim, bir okul sırasında?

Zaman bir bengi-sudur, öylesine akıp giden
Çalıyor bir günaydın gibi ziller yeniden

Bir sevgiyi paylaşır, aynı ses, aynı soluk
Bu kaçıncı özleyiş, bu kaçıncı yolculuk?

Bir okul bahçesinde düş gibi bugün, yarın
Cıvıl cıvıl sesleri taşacak çocukların

Nasıl da yeşerecek, hayatı saran büyü
Birlikte duyacağız o doyumsuz türküyü

Sen de yaşayacaksın bu aşkı destan destan
Bilimle yücelecek elbette güzel vatan

İnsan bir fidan gibi hergün biraz daha gür
Öğretmen sevgisiyle sonsuza doğru büyür

Yürü aydınlıklara gözlerin buğu buğu
Gelecek kuşaklara taşı bu mutluluğu

Bir yolun başındasın, en güzel, en ideal
Bu kutsal yolculuğa ne olur beni de al...