Öğretmen Şiiri - Zeki Çalar

Diyardan diyara tayinin çıktı,
Soluğu gurbette aldın öğretmen.
Anadan, babadan, sıladan ayrı,
Sevdiğine hasret kaldın öğretmen.

Ne menfaat bildin, ne pul, ne para,
Kahramanca gittin en uzaklara.
Işık gibi girdin karanlıklara,
Cehalete korku saldın öğretmen.

Hep bilgi götürdün gittiğin yere,
Bazen şehit düştün göz göre göre.
Körpe beyinlere, minik kalplere,
Vatan sevgisiyle doldun öğretmen.

İnançla dolaştın bu güzel yurdu,
Sınıflar, sıralar karşında durdu.
Bilenler söyledi, bilmeyen sordu,
Her soruya yanıt buldun öğretmen.

Sermayen bilgidir, terazin kalem,
Matematik ile dönüyor âlem.
Nereden geliyor soyum, sülâlem?
Tarihimi sen anlattın öğretmen.

Eski bir öğrencin geldi de buldu,
Saygıyla el öptü, hâl hatır sordu.
Onu tanıyınca gözlerin doldu,
Sevinçle maziye daldın öğretmen.

O dünkü çocuklar şimdi hep adam,
Kimi vali oldu, kimi kaymakam.
Öyle bir makam ki; En yüce makam,
Mesleğinle kıvanç duydun öğretmen

Oturup kalkmayı bile bilmezdim,
Okuyup yazmayı senden öğrendim.
Türk'üm, doğruyum, çalışkanım dedim,
Her zaman rehberim oldun öğretmen.