Öğretenlerin ve öğrenenlerin önderi

ÖĞRETENLERİN VE ÖĞRENENLERİN ÖNDERİ

Yılların ağır vebaliyle yaşayan bir millet
Yaşam denen tutkunun önünde baş göstermişti cehalet
Ve cehaletin neticesiydi sefalet
Bu gidişata dur diyen çıkacaktı elbet
Ve gözleri semanın mavisinden de mavi
Fikirleri Batı’nınkinden de yeni
İlmi, karanlığı delecek kadar asi bir güneş doğdu
Güneşin adı Atatürk’tü
Gün bitti semadaki güneş söndü
Ama o hiç sönmedi
Işıldadı daima
Halkıma güneş, güneşe gündeş oldu
Sendeleyen ilmimize destek
Sendeleten cehalete köstek oldu
Yılmadı, yıldırmadı
Cehaletin yazılı durduğu akıllara,
Büyüyen çocuklara
Yaşlanan insanıma mücadeleyi öğretti
Körelmiş, nasırlaşmış duygulara umudu belletti
Gericiliğin kazındığı zihinlere, ilericiliği nakşetti
O, yitip giden onurlu mazimizin,
Acıyla yoğrulan kültürümün elinden tuttu
El, el uzattı toprağıma
Halkın savaşların yorgunuydu direnemedi
O direndi, direnmeyi öğretti
O susmadı, susmamızı istemedi
Avuçlarımıza medeniyet bahçesinden bir tutam ilim uzattı
Ufkumuza yeni ufuklar çizdi
O, öğretti
Yeniyi ilk öğretendi
Öğretenlerin, öğrenenlerin önderiydi

O cumhuriyetimin lideri
O eğitim teknemizin reisi
O, irfan dünyasının çığlık olmayan sesi
O erdemin meşalesini ateşleyen;
Ve o meşaleyi öğretmenlerime armağan eden
Yüreğimizde ebedileşendi o

Rahat uyu bu ölümsüzlük uykusunda atam
Meşalen hala yanmakta
Söndürmeye çalışan cılız rüzgârlar olsa da
Kuşku duyma!
Cumhuriyetin bekçileri uyumamakta
Öğretmenlerim tıpkı senin gibi
Medeniyetin yanında ve parlamakta

Barış KARAGÖZ K.T.Ü F.E.F.