Öğret Bana Ne Olur Şiiri - Celal Bahar

Öğret bana... Ateşe dokunup yanmıyorsun, Hayale kapılıp kanmıyorsun, Sevip sevip aldanmıyor, Aşka bile inanmıyorsun. *** Öğret bana ne olur... Ayazda kalıyor donmuyorsun, Karda açıyor solmuyorsun. Asla pişman olmuyor, Geriye adım atmıyorsun. *** Oysa ben İçimde bir belki ile; Sürekli aynı hataya düşüyorum. Kalbim alev alev lakin, Ayazda kalmış gibi üşüyorum. Hep hayalinle yaşıyor, Her an seni düşünüyorum. *** Öğret bana ne olur... Öyle çok ihtiyacım var ki, Senin gibi olmaya. Öylesine muhtacım ki, Biraz huzur bulmaya, Aşkı unutmaya, Ve senden kurtulmaya. *** Öğret bana... Asla kimseyi sevmemeyi, Gönlünü alıp vermemeyi. Hem ateşe atıp, Hem de masumum demeyi. Öğret işte; Merhamet etmemeyi, İnsanlıktan çıkmayı. *** Öğret bana ne olur, Öğret ki senin gibi olayım. Öğret ki bu çileden kurtulayım. Senden değilse de; Ben benden intikamımı alayım. Şu gönlümden; Çektiklerimin hesabını sorayım. Celal BAHAR