Bir odanın en tozlu yerinde unutulmuş,
Atıl bir tünek gibiyim.
Yaşama sevincine olan hasretin ağırlığından,
Taşıyamıyor beni yorgun ayaklarım.
Kuruyan dallarımın çatırtısından,
Ürküyor yolu yalnızlığımdan geçen karıncalar.
Sorgulamıyorum artık;
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta