Öğrenecek Çok Şey Var Şiiri - Erdoğan Ergin

Uzun zamnadır
Karıncaları izliyorum,
Yaşadığım yabancı bir şehirde
Ormanlarının içinde...

Tombul, tombul karıncalar
Kırmızılı, kahverengili,
Gece karası karıncalar

Ne güzel bu karıncalar
Yürürken yollarda,
İp gibi sırada,
Ve insanı kıskandıran mükemmel dayanışma

Yağmur yağacak oldu,
Gökyüzünde ak bulutlara
Asık suratlı insanların, yüzleri yansıdı
Bulutlar, ak bulutlar
Karardı.
Karıncaları seyrediyorum hala,

Çıktı şimdi biri yuvadan
Bir tane kum parçası sırtında,
Hani şu duvar yazılarındaki,
Aşıkların sevgililerine söyledikleri kum tanelerinden
Bir tane,
Küçücük
Taşıyor
Yuvasından boyu uzağa,
Sonra bir başka karınca,
O da aynısını yapıyor
Sonra biri, diğeri, ötekileri

Aniden hareketlilik başlıyor karıncalarda,
Çirikin suratlı adamlara dayanamayıp ağlayan gökyüzünden
Düşen ilk damlayla;
Kaçışıyorlar.
Ama rasgele değil,
Birbirlerini ezerek değil,
Sırayla,
Sırt sırta,
Tutunarak birbirlerine.

Karıncalar;
Çok şey var sizden öğrenilecek,
Öğrenip insanlara öğretecek.