Öğrendim Şiiri - Adem Gürcan

Düşünmeden konuştuğum bir gün öğrendim çok düşünmeyi, az konuşmayı.
Bir edepsizi tenkit edip yerden yere vururken öğrendim edepli olmayı
Bir kötü eylemi esefle kınarken öğrendim kendi nefisimi kınamayı
Ben kocaman bir kalabalığın içinde öğrendim yalnız yaşamayı
Dalgın olduğum bir günde öğrendim tedbirli, dikkatli olmayı
Unutulduğumu hissettiğim bir anda öğrendim hatırlamayı
Sevilmezken öğrendim sevmeyi kaybedince kazanmayı
En sıkıldığım anlarda öğrendim hayattan haz almayı
Korkudan tir tir titrerken öğrendim cesur olmayı
Çok acıktığım bir gün öğrendim lezzet almayı
Birileri üstüme gülerken içten içe ağlamayı
Birileri benim için ağlarken mutlu olmayı
Saçmalaya saçmalaya hakikati bulmayı
Sinirden çıldırmışken sabırlı olmayı
Aşka hiç inanmazken aşık olmayı
Her şeye bakarken kör olmayı
Bolluğun içinde dar olmayı
Zarar görene kâr olmayı
Yokluk içinde var olmayı
Yalnızlara yar olmayı
Arsızlara ar olmayı
Kanaatkâr olmayı
Öğrendim…