Öğrendik Şiiri - İbrahim Sönmez

Sustuğumuzda daha çok konuşur olduk seninle
Son zamanlarda
Nedendir bilmem?
Söylemeden bazı şeyleri
Anlıyoruz karşılıklı
Gözgöze bakarak konuşmayı öğrendik
Birbirimizi görmesek dahi
Tek bir kelimeyle
Cümleler aktardık birbirimize
Boşa konuşmayı unuttuk bir yerde
Ama,
Bir meltem rüzgarı sıcaklığıyla
Yüreklerimize dokunmayı öğrendik
Ne yaşanırsa yaşansın,
Birbirimizi anlamayı öğrendik.
Zaman geldi yenik düştük hayata,
Yan yana değilsek bile,
Birbirimizin elinden tutup kaldırmayı öğrendik.
Zaman geldi,
Mutlulukla perçinlendi yaşananlar,
Yürekte paylaşmayı öğrendik;
Sevinci, yarını, umudu…
Birbirimizden ayrı kaldık bazı zamanlar,
Yürekten sevmeyi öğrendik.
Uzak da olsak,
Yürekten konuşmakla, affetmeyi öğrendik.
Satır satır olan bakışlarla,
Avuçlarımızın arasına aldık kalplerimizi.
Zaman geldi unuttuk umutsuzluğu.
Bir de dönüp baktık ki;
Öyle çok yol almışız,
Öyle çok bağlanmışız,
Öyle çok bir olmuşuz ki;
Hayata tek yürekle bakmayı öğrendik.
Öyle çok sarmış ki bu dava bizi,
Bu hayat sahnesinin gerçek yönüne bakıp,
Yanlışları bir kenara bırakmayı öğrendik.