İyi söylerim,kötü anlarsınız,
Dünyadan habersiz insanlarsınız,
Elbet beni birgün anlarsınız,
Benim saf,temiz öğrencilerim.
Her yüzünüze güleni dost sanır,
Pamuk eller ona, safça uzanır,
İnsan olan insanlıktan utanır.
Benim saf,temiz öğrencilerim.
Size mezar olur,kötü emeller,
Üzerinizden çekilsin pis eller,
Durulsun, akmasın gayrı o seller.
Benim saf,temiz öğrencilerim.
Bir çiçek gibi sararıp solmayın,
Sakın,ona buna,alet olmayın
Acırım başlarda patlarsa mayın.
Benim saf, temiz öğrencilerim.
Kaçırmayın artık,bu son tireni,
Görün,kapıdan,bacadan gireni,
Sakın! müzik sanmayın bu sireni,
Benim saf,temiz öğrencilerim.
Düşmanlar hedef gözetir,pusudan
Dalkavuklar,her an, nem kapar sudan,
Artık uyumayın,kalkın uykudan.
Benim saf,temiz öğrencilerim.
12.04.1990-Muğla
Yaşar YaramışKayıt Tarihi : 23.10.2008 10:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlk öğretmenliğe başladığım yıllarda öğrencilerimin iyiliği için bir şeyler anlatmış beni yanlış anlamışlar ve buna çok üzülmüştüm. O duygularla kaleme aldığım bir şiirdir.
10/k 1691
TÜM YORUMLAR (26)