HAYALLERDEN GERÇEĞE AZMİMİN ZAFERİ 2 - Bölüm
Saygıdeğer gönül dostlarım. Çocukluk hayallerimi gerçekleştirmek asla mümkün olmadı. Çünkü maddi ve manevi desteğim yetersizdi. Babamın gece gündüz marangoz, yapı ustalığında çalışmasına üzülsem de yardımcı olmaya henüz gücüm yetmiyordu. Oda aldığı bahşişlerin, hediyelerin bir çoğunu başka çocuklara veriyordu. Kendi çocuklarını ikinci planda düşünmesine üzülüyordum.
Anneminde sevgi, şefkati yetersiz kalıyordu. Onunda ilk düşündüğü ona verilen görevlerdi. Günlük görevlerini yerine getirmediği zaman büyüklerimiz tarafından hırpalanıyordu. Babamın annemi başkaları tarafından dolduruşa getirilip hiçe sayışı beni çok üzüyordu. Zaman zaman gece bile annemi azarlayışı, dayak atışı beni yıpratıyordu. Annemi savunurum ümidi ile gece yatağımın altına sopa saklıyordum ama gece de bir türlü uyanamıyordum. Annem yatağı döşeği toplarken sopayı görünce çok mutlu oluyormuş.
Çünkü yavrum beni eşimden korumak için hazırlık yapmış diye düşünmüş. Annem saf kalpliydi küçük hatalarından dolayı onu çok cezalandırıyorlardı. Ben sofrada annemi göremedim mi arıyordum. Bir keresine evin çevresinde onu bulamayınca ona azık katarak ararken yukarı bahçede aç, susuz çalışırken buldum. Annem kendisini düşünen bir evladının oluşuyla gurur duyuyordu. Annemi daima garip ve yalnız hissettikçe gözlerim yaşarıyordu.
Okul çağım yaklaşınca artık üzerimdeki fistanı çıkarmıştım. Değeri düşük olan giysilere de razıydım. Fistan üzerimdeyken bile sünnet oluşum benim erkek oluşumu kanıtlasa da hiç değilse giysilerimle kızlardan farkım olmalı diye düşündüm. Pantolonum oldu ama kemerim yoktu. Bazen ip ile bağlayıp
donumun düşmesini engellemem de yetersiz kalıyordu. Atların kayış artığını iyi kötü kemer yaparak sorunu çözüp kemeri olanlarla yarışa başladım.
..
HAYAL KIRIKLIĞI HÜSRANA SÜRÜKLÜYOR...
Merhaba gönül dostlarım. Her insanın zaman çerçevesinde yaşadığı hayal kırıklığı mutlaka vardır. Hayat serüveninin büyük bir bölümü kurmuş olduğumuz veya kurabileceğimiz hayallere odaklıdır. Ümitlerimiz sonuçsuz kalıp gerçekleşmeyince elbette hayal kırıklığı yaşayarak hüsrana sürükleniriz.
Hüsranın yarattığı acı kederleri hazmedebilmek elbette zorlaşmaktadır.
Aslında hayal kurarken de çok düşünerek hareket etmek gerekiyor. Çünkü
gerçekleşmesi mümkün olmayan hayallerin peşine düşmek bence yanlıştır. Aslında hayırlı bir iş için istihareye yatılması gerektiğini bazı paylaşımlarda bahsetmiştim. Her hanede hayalden medet umanlar mutlaka vardır. Küçükler büyüklerden medet umarken, büyüklerinde küçüklerden beklentileri oluyor.
Küçüklerin büyüklerden beklentileri günlük eğlencelerine ihtiyaç olacak araç ve gereçlerdir. Okula gidip öğrenim gören talebelerin beklentileri gözle görülecek düzeyde bellidir. Öğrencilik hayatına ışık tutacak kılık, kıyafet dahil tüm araç ve gereçler, kırtasiye malzemeleri, kitaplar yer almaktadır. Gurbete gidenler için barınak, gıda ihtiyacı, ulaşım, harçlık ta söz konusudur.
..
MEME KANSERİNDE FARKIN DALIK YARATMAK...
Saygıdeğer gönül dostlarım: Selamlar ileterek meme kanserinde farkın dalık yaratmakla ilgili Isparta sağlık meslek lisesinde yapılan programı anlatmak istiyorum.
Isparta ilimizde yaklaşık iki yıl önce kurulan KANSEV derneği aktif çalışmalarına devam etmektedir. Özellikle kanser hastalarına moral verme ve yönlendirme, yardım etme açısından bire bir diyaloglarını sürdürmektedir. Derneğin kuruluş amacı budur.
Bende bir yıl öncesi kolon kanseri rahatsızlığı yaşayıp ameliyat olup kemoterapi ilaçları kullanarak biraz rahatladım. Kanser arkadaşlarıma da kader arkadaşı diyorum. Dernek başkanımız Cemaliye Bardakçı hanımefendi ile istişare ederek meme kanserinde farkın dalık yaratma programının yapılmasına vesile olduk. Okul müdürümüz Zafer Ulusoy hocamız Milli eğitim müdürlüğünü de bilgilendirerek 13-10-2015 tarihine saat: 14 de randevu vermiş oldu. Dernek yönetimi ve hastalar katıldı.
Isparta halk sağlığı müdürlüğünden KETEM den bir grup doktor ve görevlilerde görsel eğitim çalışmalarını öğrencilerle paylaşmış oldu. Kız öğrencilerimiz önemli programı dikkatle izlediler ve dinlediler. Sağlık meslek lisesi müdürümüz Sayın: Zafer Ulusoy hocamız önemli bilgiler aktardı. Kanser hastaları yardımlaşma derneği başkanımız Sayın: Cemaliye Bardakçı hanımefendide yaşadığı rahatsızlığı anlattı.
Bazı öğrenci öğretmenlerimiz dernek başkanına ve hastalara sorular sorup cevabını aldılar. Türkiye İlesam Isparta il temsilcisi olarak bende yaşadığım kanser hastalığının belirtilerini ve tedavi sürecini özetleyerek meme kanseriyle ilgili şiirimin birini okudum, diğer şiirimi de bir öğrenci okumuş oldu. Program Isparta halk sağlığı müdürlüğünün görevlendirdiği Kanser erken teşhis tarama ve eğitim müdürlüğünün doktorunun konuşmalarıyla görsel görüntülerle, uygulamalarla devam etmiş oldu.
..
KIRK DÖRT YILLIK AŞKIM SENDE ISPARTA'm...
Merhaba gönül dostlarım. Saygılar, sevgiler sunarak Gül şehrim Isparta'ya olan aşkımı dile getirip paylaşıyorum. Her seven gönülde güzel anılar yaşar. Benim mazimde genelde vatan, millet, bayrak, memleket aşkı vardır. Tabi ki bu arada gönlümün sultanını da unutmamak gerekiyor. Çünkü mutlu örnek bir yuva oluşmadığı zaman senin diğer aşkların hafife alınabilir.
Dünyaya teşrif edilişimi hayallerden gerçeğe azmimin zaferi kitapçığında özetlediğim için o konuya fazla değinme gereği duymuyorum. Çocukluk anım genelde köyümde geçti. Yetişkin erkekler olarak kartondan yaptığımız kılıçlarla, kavak dallarından yaptığımız sahte silahlarla askerlik heyecanımızı tadardık. Boy sırasına göre dizilip yere yatarak sahte düşmanı avlıyorduk.
Okula başlayınca duygular vatan, bayrak için dahada gelişiyor. En azından
tarihimizi kavrayarak ülkemizin silah arkadaşlarıyla birlikte kurtarıcısı Mustafa Kemal Atatürk'ü tanıyoruz, seviyoruz ve izinden yürümeye devam ediyoruz. Her öğrenci bu konuları benimsedikçe her biri küçük kahraman oluveriyor. Öğretmeninden öğrendiklerini anne ve babasına övünerek anlatabiliyor.
Okuma hevesim olduğu halde maddi ve manevi sebeplerden dolayı diğer yüksek okullarda eğitim almamanın ezikliğini yıllardır yaşamaktayım. Ömrünü bir ömür boyu kültüre, sanata adamış olsan bile okul heyecanı başka oluyor. Orada tanıdığın hocaların seni unutmadığı gibi, sende öğrenci arkadaşlarını, öğretmenlerini unutamıyor sun. O anılar bambaşka oluyor.
..
KÜTÜPHANELER HAFTASINI KUTLARKEN... 4 - Bölüm.
Saygıdeğer paylaşımlara ortak olan gönül dostlarım. MERHABA.
Üçüncü bölümde ki yazımın sonunda yabancı yazarların kitaplarının reklamları arttıkça satışı da artmak da diye vurgu yapmıştım. Aynı ilgiler yerli yazarlarımız içinde gösterilse sanırım o gönül dostlarım da hedefe ulaşır. Ülkemiz de Nobel ödüllü sadece bir yazarımız var, o ödülün de ne amaçla verildiği bellidir.
Ben şahsen sanat hayatım boyunca Ülkemizde bir ayrımcılık düşünmedim. Topluma mesaj vermeye çalışırken de bunu benimsedim. Şöhret olma uğruna gündemden düşmeyenler bölünmez bütünlüğümüze darbe vurmaya çalışanlar düşündüğü sinsi planlar karşısında kazdıkları kuyuya düşerek amaçlarına ulaşamayacaklar boğulup gidecekler.
Geçen yılda bir Müslüman kardeşimiz o ödüle layık oldu kendi isteği ile Türk vatandaşlığına geçiyor. Bu da bizim için onurdur. Bizim yabancılara duyduğumuz ilgiyi onlar bize duyuyorlar mı acaba? .. Kütüphaneler haftası kutlanırken bu tür konuların da masaya yatırılması gerek. Her yörede şair ve yazarlar, sanatkarlar etkinliklere çağrılmadıkça sorunlar nasıl çözülecek? ..
Aslında yetenekli değerli aydınların feryatlarına kulak verecek o kadar çok yetkili var ki! .. Eğitimin, öğretimin yapıldığı her yerde önce orada ki topluma faydalı şahsiyetleri seçerek, basın ve yayın kuruluşların tanıtımıyla, Kültür faaliyetlerin artırılmasının halkımız açısından faydalı olacağını düşünüyorum. Öğretmenlerimiz, öğrencilerimiz her zaman arayış içindeler. Onları en çok ilgilendiren kendi yöresinde ki değişimlerdir.
..
ÖĞRENELİM, ÖĞRETELİM, ÖĞRETMENİM...
TÜRK DÜNYASI KÜLTÜRÜNE KATKI SAĞLAYAN, ÖĞRENCİLERİN DÜZENLİ YETİŞMESİNE VESİLE OLAN TÜM ÖĞRETMENLERİMİZİN 24 KASIM ÖĞRETMENLER GÜNÜNÜ KUTLUYORUM, ÖĞRETMEN VE ÖĞRENCİLERE BAŞARILAR DİLİYORUM. ALLAH'A EMANET OLUNUZ.
Saygıdeğer gönül dostlarım: sevgiler,selamlar ileterek öğretmenler günü anısına hocalarımı, öğretmenlerimi de hatırlayarak paylaşıma sunuyorum. Öğretmenlerin değerini 1- Makam ve mertebe sahibi olanlar çok iyi bilir. 2- Okuma özlemi olup da imkansızlık yüzünden okuyamayıp hasretlik çekenler bilir. Bu benim şahsi görüşümdür. Maziye dalınca umarım takdir edersiniz.
Öğretmenlerimize hoca diyede hitap ediyoruz. Bazı kişiler hocaları din eğitimi verenler olarak nitelendiriyor. Bir çok okulda bu eğitim verilmektedir. Benim yeterince hocam, öğretmenim olmadığından dolayı yeterli diploma sahibi de olamadım. O dönemde ki maddi ve manevi imkansızlıklar benim yeterince kültür sahibi olmamı da engelledi. Cahillikten kurtulmak için kırk iki yıldır mücadelemi sürdürüyorum. Amacım hayat okulunda başarılı olmaktır.
Sizinle çocukluk anılarımla bir gezinti yapalım, belki de içinizde buna benzer anıları olanlar çoktur. İlk okul da okurken Abdülkadir diye hocam vardı bu vesileyle rahmetle anıyorum. O hoca anamı, babamı, amcamı okutmuş. Öğrencileri cezalandırmak için kulaklarını okşardı. Bu bizim hoşumuza gitse de döndürürse acı verirdi. Nazif öğretmenim de tek ayak üstünde bekletirdi. Melahat hocamda hatalı bulduğunda yüzüne şamar aşırmayı ihmal etmezdi.
..
