Öğrenmeyi Bıraktığın Gün Ölmeye Başladığ ...

Ya siz çocuklar
Nasıl anlatmalı sizlere olup bitecekleri
Çocuklar bizim dediğimiz
Yüzünüze utanç duymadan bakmaktır
Mal değil mülk değil istediğimiz
Size namuslu bir dünya bırakmaktır.



~Vedat Türkali

Başkalarının hikayelerinde figüran olmaktansa, kendi hikayende kahraman ol…

Tebrikler

Öğrenmekten vazgeçtiğin gün ölmeye başladığın gündür.!

Bilgiden asla vazgeçmemeli ömür boyunca,
Yaşam ekseninde fizik kuralları çok geçerli
Fizik kadar metafiziğin derinlikleri de bu hayatta algılanmalı...

Kutlarım Hanımefendi
Değerli kaleminizden nice şiirlerinize,
Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
Saygı ile.

Tebrikler hocam yüreğiniz dert görmesin kaleminiz daim olsun ikaz niteliğinde bir şiir okudum kaleminizden nice şiirlere inşallah
Sonsuz saygılarımla

Tebrikler "Nîl û Ferr" hanım… Ahmed Arif'in Anadolu adlı şiirine paralel bir şiir…Harika…

Öyle yıkma kendini,
Öyle mahzun, öyle garip…
Nerede olursan ol,
İçerde, dışarda, derste, sırada,
Yürü üstüne üstüne,
Tükür yüzüne celladın,
Fırsatçının, fesatçının, hayının…
Dayan kitap ile
Dayan iş ile.
Tırnak ile, diş ile,
Umut ile, sevda ile, düş ile
Dayan rüsva etme beni.
Kaleminiz var olsun, yüreğiniz acı çekmesin.

Merhaba çocuk,
Göçler ve savaşlar yenilir.
Öğrenmelisin, düşünmelisin, yaratmalısın.
Der Hasret Gültekin

Çok tebriğim ve sevgimle canım

Aldığın ödüller,kazandığın başarılar; alkışı hak etmez çocuğum,asıl alkışı kazandığın başarılar karşısında ki,duruşun,tavrın hak eder.! Ki,için daraldığına gökyüzüne bak,mavi göğ rehberimiz,çocuğum..!
.

Öğrenmenin yaşı yok dediler
Öğreniyoruz
..
Saygılarımla kalınız esenlik içinde

Son kısmı şiirden çıkartmıştım, ahenge uyduramadım diye, kopyalerken onu da sehven almış bulundum. Kusuruma bakmayınız.

Çocuk!
.
.
Kızanları vururlar sırtlarından
Hikayeleri hep süregelir duman duman
Bıçak sırtına yaslanıp asırların yaralı sırtında
Gözlerinde donup kalır mezraların
Güvercin bakışlarında
Çocuk...
.
.
Çocuk...
Buralarda güneşlerin
Sevgilerin
Çiçeklerin ülkelerini boşuna arama
Yok...
Aldanma ağaçlara
Salıncaklara, kayaklara...
Kırarlar bırakıp hevesini kursağında
Bir tokat aşkedip yanağına
Alırlar elinden balonlu, uçurtmalı hayallerini
Bırakırlar çırılçıplak seni
Bırakırlar bakmadan gözyaşlarına
Bırakırlar seni
Çocuk...
.
.
Çocuk...
Derler ya sana hani
Güçlü ol, vaz geçme, susma...
Ne olur yapma
Kanma
Sen onlara aldanma...
Sen, güçlü olduğunda
Değişecek elbiselerin
Oyuncakların
Masalların
Sen, güçlü olduğunda
Değişecek dünya
Biraz daha bulanacak gökyüzü
Acımasızlığa...
Dumanlar kaplayacak kömür karasından şehirleri
Ve çekip gidecek ümidini yitirip güneş
Çekip gidecek
Alıp oyuncaklarını
Başka diyarlara...
Biraz daha kaybolacaksın sen, çocuk!
Yeryüzünden...
Biraz daha...
Hem de
Kimseler hissetmeden
Kaybolacaksın tenhalara...

.
.
Çocuk
Bilme parayı
Hırsı
Tamahı
Boşver...
Bilme erkenden
Geçimi
Tasayı
Derdi
Boşver...
Bilme sen
Savaşları
Ölümleri
Açlıkları
Boş ver...
.
.
Oyna
Kirli sulara bulanıp
Çamurlar içinde
Oyna...
.
.
Düşerken harap şehirlerin sokaklarında
Solurken zehirleri
Oyna...
.
.
Oyna
Yangınların
Sellerin
Ölümlerin kucağında
Oyna...
.
.
Oyna ki
Misket misket bombalarla
Çukurların içinde yüzen tahtalarla
Sen çocukluğun gücünü göster insanlığa
Göster sen
Utanmaz, kahrolası dünyaya...
.
.
Oyna
Ne olursun
Ararken anneni, babanı
Kardeşini, arkadaşını
Oyna...
.
.
Oyna
Yağmur yağmur
Çamur çamur
Kirli gözyaşlarınla...
.
.
Oyna ki yıkılmasın hayallerin
Büyüdüğünde hep kalsın o güzel yüreğinde
Çocuk yanın...


Yüreğinize sağlık, öyle güzel bir his yumağıydı ki satırlarınız, ben de eşlik etmek istedim mazur görürseniz.

Saygılarımla...










Değil bu dünya senin der geçer
Alırlar her şeyi elinden

Hakikat hakikat ölümlere kanla yazılı
Hikayelerin vardır senin
Kimselerin okumadığı
Okuyanların bile anlamadığı...
Masallara sakladığın örgülü saçların
Kurdelelerin vardır senin
Pembe, kırmızı
Belki de papatyalar gibi sarı
Çocuk...

Küçümsendiğin her