Rahmine düştüğün zaman annenin,
Sevinmiştik hep birlikte.
Umutlarım vardı sen doğduğun zaman.
Hayallerimin birkaçını kendime ayırmıştım,
Diğerleri ise sana aitti.
Tarif edilemeyen duygularım vardı.
Seni ilk kucakladığım zaman.
Gelecek bizimdi.
Ben baba olmuştum.
Çok güzel, şirin ve aslan gibi
Oğlum vardı artık.
O günden bu zamana çok şey değişti hayatımızda.
Ama değişmeyen, senin benim oğlum olduğun.
Aramızda binlerce kilometre olmasına rağmen
Sıcaklığın ve sevgin yanımda.
Ağlayışın, gülüşün, koşman, oynaman;
Uzaklarda kalan bir rüya değildi.
18.09.1999 01.00
Kamil ÇağlarKayıt Tarihi : 20.11.2006 13:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kamil Çağlar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/20/ogluma-yazdim-1.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!