Oğlum ve Yarınlar Şiiri - Ömer Fethi Gürer

Oğlum
Konuşmayı öğrenmeden
Küçük bedenin emeklerken
Olumsuzlukta çırpınıveriyor birden
Yavru kuşların ağzını açtığı gibi,
Acıkınca ağzını oynatıyor.
Gözlerinle takip ediyorsun olanları...
Yaşam anladığın gibi değil,
Gördüğün renkler belirgenleşecek
Oyuncaklar verecekler önce sana,
Sonrasında oyuncaklarda gidecek,
Ve birden yaşam başarma yarışı olacak
Önce Sorun üretecekler sonra hadi çöz diyecekler,
Çöz, çözebilirsen yumağı,
İpleri dolaş dolaş edecekler
Belki düşlerinde yakalayacaksın umutlarını
Ya da yaşam akacak farkedetmeden gececek
Yaşlandığında geçmişi anmakla kalacaksın...
Doğduğunda duyduğun korku
Yaşam olacak aklın erdiğinde
Yaşam eriyecek büyüdükçe
Yaşamın renkleriyle renkelndikçe.

Şiir 2.
Gitti
Umutlarım vardı,
Neler,neler öğrendim.
Yaş aktı geçti.
Umutlarım olmadı, gitti.
Dostlarım vardı.
Neler, neler yaşandı.
Günler bir bir bitti,
Kimi de göçtü gitti.
Düşlerim vardı.
Pembe rüyalara varan,
Gerçekler geldi, onlarda gitti.
Neler,neler gördüm,
Beni benden alan,
Beni bende bırakıp,
Düşlerimde gitti.
Yarınlarım vardı.
Bugün oldu.
Dünden farklı değildi.
Beklerken bugünlerde elden gitti....