10 yaşlarında iken, Ankara merkezinde,
Kardeşlerim ve ablam, Dikmen Mahallesinde…
Televizyon çok yeni, henüz birçok evde yok,
Yeni satın alınmış, evde kalabalık çok…
Komşunun çocukları, evde toplanırlardı,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim