Oğlum’a Şiiri - Nuriç Varhan

OĞLUM’A
Gidiyorsun uzun yolları hiç üşenmeden soruyorum sana nerelerde gezdiğini
Diyorsun doğduğum evimize yakın bir park vardı orada
Bir ufak göl vardı hep gittiğimiz çocukken işte oralarda dolaşıyorum.
Sen doğduğun çocukluğunun geçtiği yerleri mi özlüyorsun şimdi hayret
Bundan birkaç sene önce oradan uzaklaşmak istemiştin sen
Yakında oturan babanla karşılaşmamak için o sen değil miydin
Senin sözüne uyup ta ben sevdiğim evden taşınmıştım o zaman
Senin önündeki zorlukları kaldırmak için annen neler yapmadı ki
Ama bu da yanlışmış demek sen şimdi doğduğun evi özlüyorsun
Belki haklısın diye doğrusunu yapmak istedim ama değilmiş
Bu kadar da çocuk sözü dinlenir mi hiç, çok yanlış yaptım çok