Sen, oğlum Deniz,
daha doğamadan anandan üryan
doğuruyorsun bana güneşleri..
Ala kor bir kuşağız ama biz
balmumundan gözlerimizle,
aramıyoruz aydınlığı,
dalıyoruz boşluklara;
çağıran seslere, ağlayan içlerimize
aldırmadan kapılıyoruz bilinçsiz ereklere..
Sen, sen ol oğlum Deniz,
dört açılsın gözlerin, yüreğin
yaşamının her deminde..
Sevmeyi de bil hayatı
uğruna savaşmayı da,
ola ki büyürsen yanılıp
günün birinde...
Kayıt Tarihi : 9.12.2006 17:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!