Sen bana o paha biçilmez taşlar değerinde
Bazen yakut oldun gül renginde,
Bazen zümrüttün yeşil gözlerinle
Anneciğine daima gülümseyen.
Kimsenin vermediği mutlulukları
Elmas ışıltısındaki o gülüşlerinle
Sen verdin.Beni riyasız tek sen sevdin.
Sen Rabbi Rahmanın bana verdiği,
Armağanların en değerlisi,
En hariküladesisin.
Yıkılmasına engel olamadığım,
Avuçlarımızdan kayıp gidiveren yuvamızın
Babana olan küllendirdiğimiz sevdamızın
Mazideki gözü yaşlı,yetim anılarımızın
Tesellisi, hayata tutunma sebebimsin.
Yerdeki karıncaya,gökte uçan kuşlara
Yatacak yerleri olmayan sokak çocuklarına
Mendil satan, elleri tonralı* kızlara
Velhasıl; yaratılan bütün mahlukata
Sarıldım şevkatle,göğsüme yaslanan varlığınla.
Annelik zevkini doyasıya tattıran
Ayaklarımın altına Cennet-i ala' yı koyan
Beni dolayısıyla babalık görevine de atayan
Zaman zaman da tepemin tasını attıran
Hazar'ımsın... son nefesime kadar onurlandıran.
*Tonra: Temre,Nasır
Gülsüm OkurKayıt Tarihi : 31.3.2008 17:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Acılar unutulmaz,üzerleri sahte gülücüklerle örtülür.Hayat devam ettiği müddetçe insan elindekilerinin kıymetini bilmeli...evet seni gözyaşlarımla büyüttüm,çünki yetim kaldığında üç aylıktın,şimdi onsekiz yaşındasın,pırıl pırıl hayallerin var,geleceğe dair.Sendeki güzellikleri,görmeyen,göremeyenler utansın...İyi ki varsın.
Evlât tutkunuza hayran kaldım. Şiirlerinizi ise, alınganlık etmeyin lütfen,hiç sevemedim.
Saygılarımla.
annee yüreğinden akan saf evlat sevgisi...
saygılar yüreğinize ve kaleminize...
TÜM YORUMLAR (2)