Oğlum Şiiri - Safinaz Ocakcı

Kasığımdaki ilk sancım, ilk göz ağrım, gözbebeğim
Canım, canparem, oğlum...
Akşam seninle konuştuk, çok kızmıştın belliydi
Yanlış anlama anam! Kızgınlığım sana değil, içine tükürdüğüm hayata dedin
Belki haklısın, aklım artık fazla ermiyor ama seni hayata getiren benim oğul!
Hayat neylesin seni doğuran benim oğul! !
Seni doğurduğuma pişman değilim
Pişmanlığım böyle.....bir hayatın içine seni doğurmamadır oğlum!
Kahırla dolu bir mektuptu akşam sesin
Kime bu kahırların diye sormadım
Sormaya ne hacet, banadır elbet
Elbet bana olacak
Başka kim bu kahırları alıp baş yastığı yapacak,
Geçen gün demedin ama lafı oraya getirdin
Doğururken bana mı sordun demek istedin
Anlamadım mı sanıyorsun…
Sormadım elbet soramadım haklısın ama bana da sormadılar
Kuralı böyle koymuş Rabbim!
Adını koyarken de soramadım
Ben Baran! dedim
Bereketli yağmur olup yağasın istedim
İtirazım Bora'ya
Fırtınalar estiren Boran'aydı
Yanılmışım, affet!
Sen boran olup esecekken
Başkaları gözyaşı dökecekken
Sen fırtınalarda sürüklenip
Yağmurlar sana gözyaşı olacakmış, bilemedim affet!
Gerdek gecemde tohumların kasıklarıma düştüğünde
Kırk beş gün sonra doktor elime pozitif kağıdını verdiğinde
Kirpiklerim arasından yol alıp yanaklarıma süzülen sevinç gözyaşlarımın
Daha sonra senin erik gözlerinden akacağını, bilemedim affet!
Biliyordum göbek bağımız kesildiğinde çukuru sende kalacak
Bilmediğim balçık dolu çukurlarda senin çırpınacağındı
Bilemedim, bilseydim bağımızı hiç koparır mıydım?
Okuyasın diye götürüp üniversite bahçesine atar mıydım?
Dün diyordun ki, gel bak gör ne haldeyim
Gelmeme ne hacet seni doğuran ben değil miyim?
Sünnetinde senden bir parça et kesilirken, ciğeri yerinden sökülen ben değil miyim?
Burnumun direği sızım sızım sızlıyor
Bilmiyor muyum sanıyorsun
Seher vakti seni doğurduğumda
Doktor ayaklarından baş aşağı sarkıtıp popona şaplak vurduğunda
Seni ağlatan o doktora için için kızan
Sana, ağlama annem! Diyen kimdi sanıyorsun
Yo… yo… Hayır annem, sana bunları söylerken üzülesin istemedim
Yaşlılığıma ver kuzum! !
Zamansız hesapsız seni doğurduğumda
Dünyanın karanlıklarına ortak olacağını düşünemedim
Gençliğime, cahilliğime sayalım
Doğanın kanunu diyelim
Peki daha çocukken seni kendime yaren
Dertlerime, kederlerime ortak etmeye hakkım var mıydı?
Bunu neye sayalım canoğlum?
Düşünüyorum da canımın ta içi...
Seni kendim için doğurmuşum gibime geliyor
Önceleri canlı barbi bebeğim, sonraları yarenim
Sırasıyla sırdaşım, dostum şimdi de kederim yaptım seni
Affet! ...
İçim yanıyor üzgünüm, affet beceremedim
Hep baharlarda yaşa istedim
Sanırım kışları elimle doldurdum koynuna
Kendimin çözemediği hayat bilmecesini
Senin önüne ben koydum çözesin diye
ri yarması adamların kaldıramayacağı yükleri
O küçücük omuzlarına yüklemene vesile oldum, affet! !
Hayat seni vurdu, ben göz yumdum
Sen gün be gün sarardın, seyirci kaldım
Param yoktu, elimden bir şey gelmez sandım affet!
Dün soruyorsun, söyle anam! Şimdi ben ne yapacağım? ?
Cevap bile veremedim sana, sonra düşündüm
Aklım başıma yeni geldi, hata benimdi
Seni suçlayanlara cevap olsun
Yanlış sen değilsin, yanlışın sahibi benim…
Karnımda sıcacık yatırırken seni
Bilemedim dokuz ay on gün sabredebileceğini, affet!
Ne yüzüm var, ne de hakkım senden bir şey istemeye
Senden tek bir şey isteyeceğim yine de
İstemeden önce vermeyi bilmeli derdi rahmetli anam
Sana her zaman verdiğim, verebileceğim tek varlığım yüreğim var
Hesabımda nakitim yok, sadece sevgi var belki işine yarar
Al oğulum işine yaramasa da al, bu hesabın hepsi sana…
Yüreğim senin olsun
İçindeki tüm sevgiler ve dualarım senin hep senin olsun…
Şimdi senden bir şey istesem ciğerparem!
İsterken söz ver demeye bile hakkım yokken
Desem ki sana, ha bir gayret yavrum! !
Silkelen at kederleri, bir rüzgarın önüne kat, gönder senden çok uzaklara
Kara deliklere zorlama bedenini yaralanmasın
Kime hayrı olmuş ki içilen zehirlerin sen bulasın
İsyanlardan vazgeç, ha bir gayret başaracaksın
Sende yürek var, dağ gibisin aslan oğlum! ! !
Birkaç kürek darbesi vız gelir sana, bunu sen de iyi bilirsin
Çevir başını bak! Gökyüzüne
Aç ellerini! Sonsuzluğun gücüne
Eminim, işte o zaman huzura ereceksin…

(Canım oğluma ithafımdır)