Yaşım geçti, ahrete döndü yönüm
Yel esti her yöne, savruldu külüm
Gün yaklaştı beni, alacak ölüm
Sen bana üzülüp, ağlama oğlum
Kalbim içindesin, orada buldum
Zaten oradaydın, kendimi yordum
Başta saç kalmadı, hepsini yoldum
Sen bana üzülüp, ağlama oğlum
Senin o sevgini, kalbime gömdüm
Sensizlik zor bana, inan ki öldüm
Baba sevgisini, gözünde gördüm
Sen bana üzülüp, ağlama oğlum
Gel sohbet edelim, bugün seninle
Hani konuşacaktın, sen benimle
Bir daha ayrılmam, sana yeminle
Sen bana üzülüp, ağlama oğlum
(0439) Ocak 2001
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 25.12.2018 10:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!