Oğlum Şiiri - İzzet Selçuk Cumaoğlu

OĞLUM

Kimi zaman derin bir girdaba benzer,
Balık gibi bilsen de güzel yüzmeyi
Emişinden çıkmayı beceremezsin,
Hayatı av zannetme, avlanma oğlum.

Sakın toz pembe sanma böyle her günü,
Görmeden karanlığı hiç bilemezsin,
Ne hayvanlar çıkacak her gün yoluna,
İt sürüsüne dalıp ağlama oğlum.

Bir lokma ekmeğimi sensiz yiyemem,
Sanma asla arkandan artık gelemem,
Canımı veririm de öldüm diyemem,
Elimi ayağımı bağlama oğlum.

Hazineler verseler değişmem seni,
Sadece bir saygıdır senden beklentim,
Bana bunu çok görüp uzakta durma,
Yaralı yüreğimi dağlama oğlum.

Amacım yol göstermek, sapma yanlışa,
Doğruyu, dürüstlüğü öğretmedim mi?
Belki böyle zamanda yanlıştı ama,
Yanlış da olsa sakın ayrılma oğlum.

Babayım, yol göstermek asıl görevim,
Kendini çok akıllı görebilirsin,
Aklına laf yok ama tecrübesizsin,
Hayat elma şekeri, aldanma oğlum.

Kılıç bile kesmezken zindan kınını,
Kopmaz et tırnaktan hoyrat düşünme,
Akıl terazisiyle duygu topuzu
Hep birlikte tartsınlar, yanılma oğlum.