Oğlum
Haberin aldığımda
Kırılası bir elin
Acısı başımda ağrıdı!
Oğul adını öğrenirken
Anandan
Acım soğudu.
Kız mehtabına baktığımız yerinden
Erkek bir Güneş doğdu...
Küçük bir mucizenin
“Oğul” olması kadar tarifli sevinç
Ne olabilir?
Gökyüzü kadar dolu
Ay gibi şeffaf,
Yarık toprak kokusu kadar saf
Ne Oğuldu…
Ve adını,
Gökyüzü pişiren
“KOR” ateşin renginden
KOR'AY' dan aldım
Başımın üstünde ki yerden…
Çok gezerim yol eren'iyim,
Ne oğullar gördüm
Yiğitçe;
Ata’sından…Soyundan
Çömlek yapımcı ustalığında
Öz’ümü üflerken ruhuna
Şimdi görüyorum ki, eserim karşımda
Oğlum hoş geldin yuvama...
Nisan dağlarının Kars eteklerinden
Edalım sevgisine
Haziran Denizinin
Tekirdağ kıyısından
Güzel bir oğul ekledim...
Ey oğul! Ben seninle güçlendim
Yiğitçe yüreklendim...
Can yoldaşım
Kor-ay’ım benim…
(Koray Erdem’ime 24-04-2006 ank)
Kalender KılıçKayıt Tarihi : 24.4.2006 14:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)