Oğlum Şiiri - Hüseyin Arslan 2

OĞLUM
Onurum
Şerefim
Haysiyetim
Yüz akım
Gönül ferahlığım
Umudum
Ömür bereketim
Özlemim
Olgunluk çağında meyvem.

Hüznümün sonu sevincimin ilk adımı
Kederimi hazza dönüştürenim.
Ömrümü tatlı bir yaza kavuşturanım.
Yalnızlığımı öze eriştirenim.
Ayrılğımı birliğe katanım.
Gayrılığımı sona eriştirenim.

Yeryüzünü güzden bahara ulaştıranım.
Ondokuzundan sonra ufuktan karabasanları sürenim.
Hayata nice ondokuzlar katanım katlayanım.
Kasvetli odalarda kahkaha ve sevgi tomurcukları patlatanım.

Bir ömür boyu yerle gökler arasında binbir çile ile beklediğim
Çileleri kırkarak filelediğim kanlı kederli günde muştu getirenim.
Kızıl gülle memhur bir mektup ile düşlenenim.
Ay doğdu… neşidesi ile özümü dağlayan sevgiliden gelenim.

Olmazları oldurandan ol buyruğu ile oluverenim.
Bir sahil şehrinde, sultanlar sultanım diye gelenim.
Bilge Emirim, anlayış kaynağım, idark menbaım
Marifet ve irfan madenim, öz cevherim.

Oğlum ömrüm onurum şerefim haysiyetim
İdrakımı bir de öze dönüşümü sana medyunum.
Biricik oğlum, herşeyim oğlum, senin için varım
Varlığımı aleme taşıyan sabır mahsulu yavrum.

Sabrım sebatım, sadakatım, sevgim semerem
Bilgim düşüm, düşüşten kalkışım, işleyişim
Emirim efendim sultanlar sultanım can-parem
Pare pare varlığımı bir ışık hızı ile yekpare kılanım,
Oğlum… varlık pınarım, can gözüm, özümmmmmmmmm….

19/04/05 Üsküdar 23.55
Hüseyin Arslan’dan Oğlu Bilge Emir Arslan Beye.