Oğlum Şiiri - Nuri Gökhan Sonsel

-OĞLUM-

Karşıma otur oğlum,bir defa dinle beni,
Nasıl tanıdın geldin, sen bu büyük alemi.
Leylekler mi getirdi, sanki dünyaya seni,
Annenin çabasıyla,hayata geldin oğlum.

Tam dokuz ay yaşadın, sen annenin karnında,
Annelerin canı var, evlatların kanında.
Küçücük bir acıyı, çeksen hemen anında,
Annenin canı yanar, kıvranır senle oğlum.

Sanki bir güneş gibi, doğdun bizim haneye,
Sığamazdın ne masal... nede bir efsaneye.
Hastalansan götürür, telaşla hastaneye,
Tüm anneler kanatsız , birer melektir oğlum.

Kaç gece uyumadan, bilsen erdi şafağa,
Ne kadar çok sıkılsa, çıkamazdı sokağa.
Şu yumuşak tertemiz, o sımsıcak yatağa,
Annelerden başkası, kimse yatırmaz oğlum.

Ömür biter girersem, bir gün kara toprağa,
Annene merhamet et, sakın düşürme dara.
Anneler mukaddestir, asla değişme yara,
O annenin kalbini , kırma – kırdırma oğlum.

Ne kadar kızgın olsan, üzme tek gün ananı,
Hep sizleri düşünür, sizle geçer her anı.
Geçim derdi bunaltır, başlar sabır zamanı,
O sabrını sakın ha, sakın...yitirme oğlum.