Anandan ayrılıp hayata geldin
Seninle ağlayıp seninle güldüm
Bu güzel dünyaya oğlum sefa geldin
Seninle ağlayıp seninle güldüm
Kendime yemedim sana yedirdim
Ellerinden tutup seni gezdirdim
Mutlu yaşamana nasıhat verdim
Seninle ağlayıp seninle güldüm
Kuçağıma yatıp hayale daldın
Böyle olan halle uykunu aldın
O şirin sözünle gönüle baldın
Seninle ağlayıp seninle güldüm
Ķıymetli insansın halinden belli
Gözümde çocuksun yaş olsa elli
Bırakmak isteme tuttuğun eli
Seninle ağlayıpa seninle güldüm
Kangalliyim derim seni seveniz
Her nerede olsan daim öveniz
Beraber olmaya rab'dan dileriz
Seninle ağlayıp seninle güldüm
Kayıt Tarihi : 30.11.2018 08:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Duyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/30/oglum-190.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!