Oğlum Şiiri - Ali Güneş

ben babamla babasız büyüdüm
küçük çocukluğumla içimde
bir de baba büyüttüm
ne futbol topunun arkasında koştuğumu gördü
ne ilk aşkımı
ne yarasını
ne kadeh tokuşturduk
ne konuştuk aşkı
ayak seslerinde eylülün
ne de karakolda bekledi beni
acırdı canı ama
canım acıdığı zaman
en çok o zaman gördüm
gözlerinin yanık rengini
ve tellerinde niğde cezaevinin
paslı tel örgülerinde beni ararken
gözlerini
kahverengisini
yanık kahverengi
sevdiği kahvenin rengini.

acemi bir dünyalıydı o
ölene kadar da anlamadı dünyayı
yormazdı da kafayı
öyleydi
öldü
kimseyi yormadı
en son ölmeye yattı
yattı öldü
işte o zaman
çocukluğum da öldü
ellinci yaşımda
içimde büyüttüğüm babamda.