Oflu İmam Şiiri - Abdullah Mennan

OFLU İMAM
Kavlinden vaz geçmişti ışığı soğurmaya,
Gözlerim teslim oluyordu ağır uykuya.
Dağların ortasına sığınmış şehirde,
İnileyen rüzgar üşümüş ağlıyordu kümülüs.
Oylum oylum oyulmuş Bileciğin yolları,
Çamurlu sular irkiltiyordu insanları.
Küfürün bini bir para şoseden giden tekerlere.
Üstüme attığı kirli çul,
Kör pencereyi duman, duman boğan buğun.
Aklımda evimin hayali mapustaki insan hali.
Hasretin türettiği yalnızlıklar,
Yüreğimde otağ kurmuş yar ağlar.
Heyhat kalmadı hayatımda letafet,
Renk katan ara sıra olan hareket.
Gözden uzak yalnızlık sineye
Ölmemiş gönüller gürledi
Seğirttiğim koridor hınca hınc
Yüksek perdeden gelen sesler dolu hınç
Bileciklilerin halleri değildi hal
Katli vacip kılan öfkenin öfke olduğu an
İçlerindeki çaşıt fişfişliyordu kimlikleri istediği kan
Namus bu başka şeye benzemez diyen seslerin buğu
Havada yarattığı kızgın buluttu
Kan davasıydı beni taştan tabuta sokan
Sözü dinlenenlerdendim yükse sesle sordum
Nedir bu dava sözleriniz bitmez berdava
Şaştım kaldım koro nakaratında gelen cevaba
Mubarek aydayız teravi için giden avratlara
İmam camide asılmış yüz bulamayınca küfür etmiş karılara kızlara
Kurduk divanı bu işin uhdesine bekletiriz adaletin uhrevisine
Durun hele durun cabarlığınız geldiğiniz celalliğe denk
İmamsa vardır bunda iş kan getirir gereksiz henk
Öğrenelim olayın aslını astarını şimdi sakinlik gerek
Tembel kaplumbağanın hızına erişmeyen zaman harladı
Saatler tez geçti demir kapı cırladı
Mahkumlar yerlerinden fırladı
Gardiyanlar arasında göründü gelmeden şöhreti gelen imam
Endamı kayık yaka bağır yırtık
Üstündeki cübbe pırım pırtık
Belli ki gardiyanlar bir şeyler söylemiş
Titriyordu rüzgâra asılmış kuru yaprak
Öfkeli kalabalık arasında çırılçıplak
Gardiyanlar getirdi yanıma hikayesini hele bir dinle
Güler misin ağlar mısın yoksa ayıya yem mi edersin inde
Gayri emanet sana deyip gittiler
Herkes bir birini öne geçmek için itiyordu
Etrafımızı saran bakışlar makineli ateşi düşürüyordu
Ben dahi bu saldırıdan ürktüm
Döndüm bizim imama eee imam efendi hele bir anlat nedir olay bilelim
Yoksul ocağı gibi titreyen adam saldırgan sesle
İMAM Habu tilim varya habuni keseceğum
Sonra kesersin hele anlat şu vukaatı
Sanki duymadı dediğimi tekrarladı
İMAM Habu tilum varya keseceğum habu tilumi

Sen anlat olayı yoksa geliyor bilesin vakti saati
Kalabalık vaaz veren ölüm bakışlı giz
Boyun bosun hoş, olacak leş

Bizim imamda munis müşfik ses

İMAM kes döşüm görsün gözün yarem içerde
Yoksa olmazmı ele seyirlik bana ölüm
Çoraklaşmiş konullerun araduği pi tamla yağmur Olmak içun
sığinduğumuz gelimeler çanli her çanli kibi tadar elumi
lafendazluktan alduği el
taklit taklit üstine ulema
Karanlıuta pile korinmiyen parilti

Şu konlume Allah aşki kirince
Yandum yanayirum
ateşuni paşuma paş paği ettuğumden peri
iflah olurmi bu derde düşen
şu gönlüme başka konuk istemem
habu ateş peni kül eder duramam
Gerilere toğri aldum adim adim yoli
Yollarta turabım kaldi asumana ulaşan tumansız ahum
Varsa hilafum betevi arabim
Gördüklerim usuma belletti
pugunun teğişumi tünun elumi
Ayrintilara kire kire
Tapmayirum artuk tapinma piçimine
Allahi bilup induremeduk (kafasını göstererek) haburaya

Yolinacak kaz
inçe inçe nagişlanan yurekler esirlukte
Herkesun ağzinda olacaksin zengin
yoksula eteceksin yardim
Adalet nerde soran yok

huylu gözler öldürmeye yüz tutmuş
çekmiş gamlı gamzeler bir siyah perde
yanaklarda göz yaşı var
Din udangaç

Kala kala pi nemaz kaldi elumuzde onata saygi isterum ezeli
Saygisuzluğa yoktur tahammülüm
Başliyacağum teraviye karilar tartişmada
Ne konuşuyorlardı?
Pilmem dört duvara hapsettiğimiz karilar cahil
Boğaz boydan aşağı
Kari olda dolandır evi ocağı
Duldada osurma mabad alışır
Kaynanayı çok konuşma çene alışır
Habu yüzden boşamıştım bende kariyi
Tedum karilar susun kima tiyirum karilar habire konuşmata
Titremeğe paşladum hirsum kiştan çikmiş su çalkar tenize
Kabarup inen sinem penzer karatenuze
Tedum karilar susun sokarum piyerunuze
Pirden çevval kok kürledi horalayan rüzgar üfleti
derlenip toplanan yildirimlar paşimda patladi
Kiyidaki çakil taşiydum pen inledukçe talgalar pindurdi
Pen ya Allah diyirum teniz çoşmiş varmayidi imana
Çandarmalar çekup çikarti varduk şukurler olsun tinkin limana

Herkesin yüzünde tebessüm vucutlar teslim olmuştu hoş yorgunluğa
Millet yatağına çekildi varmak için uykuya

Ertesi gün çıktı savcının huzuruna
Savcı karakaplıyı tek tek inceledim
Yok senin suçun cezası ince ince eledim
Sana bir iylik yapacam seni resmi arabayla çıkaracam Bilecik sınırlarından
Gelme birdaha eşyaların olsa da.
ABDÜLMENNAN AKTÜRK 15.6.2015