alnında yanarken an
yarına kan kusturdu
sevinç düştüğü zaman
ağlayanı susturdu
ay parlayınca birden
düşe güldüğü yerden
gecenin seherinden
gül yüzünü gösterdi
dilinde pişti közle
yola da düştü sözle
çağlayıp coştu özle
dahası ne isterdi
ölü kent üste çöktü
dayanılmaz bir yüktü
ozan efeye döktü
öfkesini bastırdı
06:33 20.08.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 20.8.2009 21:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!