Öfkenin İsyanında Halk Şiiri - Haydar Güner

Yürüyor kadınlar!
Katledilen kız kardeşlerinin kanıyla boyanmış sokaklarda,
failleri aklayan erkek düzenine karşı:
“Bir kişi daha eksilmeyeceğiz!” diyerek yürüyor.

Yürüyor gençler!
Diploması duvarda, cebi boş,
geleceği ipotek altında, aşkı bile haram sayılmış;
“Çalınan baharımızı geri alacağız!” diyerek yürüyor.

Yürüyor emekliler!
Kırk yıl çalışıp kırıntıya mahkûm edilen,
torununa harçlık veremeyen nineler, dedeler;
“Mezarda değil, sokakta hesap soracağız!” diyerek yürüyor.

Yürüyor işçiler, asgari ücretliler!
Sırtından sömürülen,
sofraya kuru ekmek koyarken patronlara saltanat kurduran;
“Ya biz kazanacağız, ya siz boğulacaksınız!” diye haykırarak yürüyor.

Yürüyor işsizler!
İşsizlik kuyusunda çürütülen gençler;
“Bizi aç bıraktınız, şimdi öfkemizle doyacaksınız!” diyerek yürüyor.

Yürüyor depremzedeler!
Enkazda bırakılıp çadırlarda unutulanlar;
“Yıkıntılarınızda boğulacaksınız!” diyerek yürüyor.

Yürüyor ormanlar, dağlar, topraklar!
Yakıp sattığınız, altın diye zehirlediğiniz Anadolu;
kendi kökleriyle boğacak sizi!

Yürüyor!
kadın, erkek, genç, yaşlı, işçi, öğrenci, köylü, işsiz—
tek yumruk, tek yürek, tek öfke!

Faşizme karşı, sömürüye karşı, ihanete karşı
"TEK YOL DEVRİM" diye haykırarak yürüyor!