Memeye aç, kapalı gözlerinle
patikadan geldin yarına.
Alasın diye kirlenen havayı,
ilk dokunuşta tanıdın acıyı,
Doğdun.
..........................................AĞLATTILAR.
Yarım kaldın büyürken,
başardıkların oldu,başaramadıkların.
öfkende boğuldu aşklar,
Korumacıydın özgürlüğe.
ne meleğe inandın,
ne şeytana tapındın.
Gülmeyi öğrenemedin,
İnsandın! !
........................................AĞLADIN
Yaprak dökümünde sıra sendeydi.
........................................................AĞLADILAR.
Kayıt Tarihi : 2.9.2004 22:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ağlamak
Bazı acılarda yetmez
Bazı ölümlere
Örtüsüdür bazı acıların
Örter, örtülmez
Savunur bir süre
Ağlayanlar sevinmeli
Sevin ağlıyabiliyorsan
Acılar art arda dinmeli
Durur bir nöbetçi gibi
Durur bir bekçi gibi
Zamana gülmeli-gülmeli
Sevin ağlıyabiliyorsan
Unutmanın kardeşidir ağlamak
Uyur uyanır yatağında duyguların
Düşüncenin kucağında hep çocuktur
Ağlamak
Özdemir Asaf
Yüreğinize,kaleminize sağlık Yüksel Özbek
Sevgiler...
İnsan mıydım?
İnsandın! !
........................................AĞLADIN
gülmekten daha çok ağlamak / insan için
o kadar az ki gülünecek şeyler..
sevgi ve saygıyla
TÜM YORUMLAR (6)