Ne kaldı elindeki izlerden başka
önce sen tutunca dikenlerinden gülü,
indekilere methiyeler düzdü şair
barış için yaktığın yelkenlerin alevi sönmeden daha...
Onlar ki fikri akreple dost,
secdesinde barut kokusunun.
Artık kelimeler küs şiire,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
'ya da mimarı kardeşçe bir dünyanın.' Bu dizeden başka bir dizeyle bitemezdi, bitmemeliydi şiir. Tebriklerimle.
Öfkelenmemek elde değil, yalnız kelimeler şiire değil, insan yaşama da küs artık.
Sirenlerin sonsuza kadar susması dileği ile.
Yüreğine sağlık sevgili Hasan.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta