Öfkem Şiiri - Vildan Altunbaş

ÖFKEM

Şu esen fırtınayla yarış yapmalı,
Bu gün en az,onun kadar öfkeliyim.
O dışarda ağaçları bükerken!
Ben öfkemden herkesi kırmalıyım.

Sinirleniyorum kendime! ’25 den sonra ev kadını! ,
Şairlik senin neyine! ,
İlham aldığın,kirli tabaklardan kimene! ,
Bu şairliğin ve hüznün batsın yerin dibine! .

İnsanız işte! Tüm bunlar insanlık gereği! ,
İnsanca gülerken! , insanlık dışı bir öfke vardır ya hani! ,
Bütün hepsi, elektrik hattı gibi üzerimde! ,
Bir kıvılcım öfkenle yanacağız yine! .

“Başlayacağım şimdi! ” küfreden şairler gibi! ,
Ben mi? kötüyüm,kötü olan bu öfke mi? ,
Aklını bunlarla niye zorluyorsun? ,
Be! Akılsızlık delisi! .

İnsanız işte! Ne şeytan ne melek! ,
Şeytan olsak kötüyüz,
Melek olana, insanlık ne gerek! ,
İnsanız işte! Kaderimiz sınav kağıdı gibi ellerimizde! .

Kim tutabilir bu hain öfkemi! ,
Öfkem beni esir aldı,
Öfkem eli silahlı eşkıya gibi! ,
Ya öldürür beni ya o insafsız gözlerini! .

Bir deniz taşıp,taşıp kuruyor içimde! ,
Bir göl gibi sakin kalamıyoruz işte! ,
Bu öfkeye sebep! Neden! olma habire! ,
Öfkem kar gibi erimez,Buz gibi donmaz sende! .

22.02.2003
yazan:Vildan Demirci Altunbaş

…..çok sinirlendiğimde, içimde hain bir öfke! ...