ÖFKE ŞİİRLERİ

Evet acıdırki her şeyi mış gibi yapar olduk
Dini yaşarmış gibi
İnsanlığa üzülürmüş gibi,oysa cam bir fanus içinde korkarak kendi dünyamızda yaşamaktayız.
Klavye kahramanlığı yapmaktayız oysa kendi acılarımıza merhemimiz bile yok
Sevmek nedir diye sorsalar
..

Öfke insana zarar
Ona kadar saymalı.
Hemen vermeli karar
Söze nokta koymalı.

Eğer öfkelenirsen
Hemen yerini değiş.
..

Öfke ateş gibidir
İnsanı yer bitirir.
Öfkeni yenemezsen.
Başına iş getirir.

İnsandır hata yapar
Doğru yolundan sapar.
..

Kendime kızıyorum, alıp kendimi karşıma ağzıma geleni sayıyorum, yaşadığım her günün bilânçosu koskocam bir fiyasko her defasında, kederimin hüznümün üstünü örtüyorum kıyısı köşesi açıldıkça, yüzümde eğreti bir tebessüm ve arkası gelmez gelip geçici kahkahalarım suya yazı yazmaktan farksız. Bir şey var ana yoldan çıkmış ve bütün yan yolarda kendini arayan adres bilemez bir yanım hep oldu benim. Her şey yolunda sandıkça şehrin arka sokaklarında yeni yan yolarda kaybolup kaybolup kendimi bulmalarımdan bıkıp usandım. Her sevmem dev bir faciaya dönüşüyordu sürekli ve sevmekten korkmalarımın bir açıklaması hep oldu. İçimde tadına doyamadığım bir öfke, şiddet fırtınası, kanlı bıçaklı yanarlımı daha çok seviyorum artık ve yeterince düşmanım olmalı artık. Birde 'Hayır' demeyi öğrenmeliyim, 'peki olur hallederiz ' lerimden yorgun bitkin düşmüşüm. Neremden bakarsam bakayım dev bir yalnızlıktım her defasında, bu yalnızlıktan kurtulmak içindi sürekli kalabalıklar içinde dolaşmam, o kalabalıkların içinde bile kimsizdim, kimsesizdim. Bütün öteki sandalyelerin boşluğu üstüme üstüme yürürken, sırf o boşlukları doldursun diye gelişi güzel oturttuğum insanlarım, en fazla çayının son yudumunu alana kadar ordaydı, sonrası 'hoşça kal' yine görüşürüz kendine iyi bak kısmı bile olmayan...
Öteki insanlar bir günlüğüne olsun artık olmasa, içinden geçtiğimiz bütün bulvarlar bomboş, mağazaların yürüyen merdivenleri aniden durmuş ve basamaklarda öylesine donup kalmış kıpırtısız insanlar, bir tek senle ben olsak, yanlarından geçsek bizi duymasalar, ne bir korna sesi ne bir kırmızı ışık, sürekli yanımda olsan, elimi uzattığımda parmak uçlarımda duysam seni, seslendiğinde adımı dinlesem senin sesinin renginden ve 'efendim' demsem bir daha söyle diye. 'duralım azcık yoruldum' desen, başını omzuma koysan, saç tellerin yüzümde, nefes alışını duysam, bana olan güveni, bana olan inancını hissedebilsem ve bilsem ben senin için iyi bir adamım. Bütün gün yaşayabilsem senin bana olan inancını senle birlikte, sonra ertesi gün deliksiz bir uyku ölüm. Buna rağmen sigaramı yakarken elimden çekip alsan çakmağı 'içme şu zıkkımı öleceksin' desen, oysa ertesi gün zaten ölsemm...
Hep alıp başımı gitmekten söz ederdim bilirsin, oysa ben beni geride bırakarak yeni bir benle çıkmak istiyordum bütün bu yolculuklara, alıp başımı gittikçe peşimden geliyorum, kimi zaman çıkartıp çantamda hiç olmayan silahımı, kendimi takip eden bana ateş etme dürtüleri'def olup git senden kurtulmak istiyorum ben'...
Öylesine yalnızım ki ve o kadar çok özledim ki seni, bunu sen bile bilmiyorsun

13. 08. 2010 Saat 17.30

..

belki bir gecenın ıssız sabahında
belkı gecenın zifiri kuytusunda
hali hayali belli olmayan
düşlerini geçmişte bırakmış
ne düşüneni var nede seveni
sadece tek bildigi
geçmiş zamanlarda birini çok sevdigi
..

ölüm sessizliği ile bir gece duruşu
yol alıyordu ağlamaklı sabahlara
saltanatı kollarında sarkaç gibi
sallandıkça bakıyordu
nerede diyordu her geçen güne
nerede
bir zamanlar müzeyyen değil miydi saçlarında anılar
..

Şeytanın ırgatları köpükten adamlara
Şu dipsiz iklimlerden bağırabilsem ele
Mahşere ramak kala uçurum zamanlara
Üç beş satır çığlıkla ne geçtiyse rastgele

Hepsi edip hep âlim kelamın kancıkları
Beyaz camın uğruna lekelenmişler sette
..

Dünyanın en büyük gerçeklerinden biri ölüm. Yüce Allah'ın da adaletinin tecelli ettiği en güzel alanlardan birisi kanımca. Yüz yıl da yaşasan bin yıl da sonun da onun buyurduğu üzere ''Bütün nefisler ölümü tadacaktır, sonra bize döndürüleceksiniz.'' Ankebut/57 ayetinin neticesinde, canımızı o mübarek meleğe yani Azrail as.'a teslim edeceğiz.



Hepinizin bildiği gibi dünyanın çeşitli coğrafyalarında her dakika her saat kan ve gözyaşı dökülüyor. Tabi ki Yüce Rabbim ve melekler olup bitenlerin hepsini saniyesi saniyesine kayıt altına alıyor. Orta Doğu asırlardan beri kaynayan kazan zaten. Orada epeydir sükunet ve barış olmadığı bilinen bir gerçek. Başta petrol olmak üzere diğer doğal zenginlikleri ile de emperyalizmin baş hedefi konumunda. ABD'nin güdümünde ki İsrail ve diğer Arap ülkeleri her an birbirlerini boğazlamak için fırsat kolluyorlar. Yerle bir olmuş ve sadece adı olan bir Filistin Devleti, yanı başında İsrail ve Hamas gibi, Hizbullah gibi, bilumum küçük ve orta çaplı oluşumlar. Kimisinin terör örgütü dediği, kimisinin de bağımsızlık savaşçısı olarak adlandırdığı marjinal gruplar. Bu coğrafyada çocuklar, bebekler de dahil çoğu kimse eceli ile ölmeye hasret artık. Ya bir şarapnel parçası ile, ya kimyasal bir silah ile ya da uçaktan atılan bir füze ile ruhunu Rahman'a teslim ediyor...


..

İntikam, intikam, intikam,
Titriyor bedenim intikam,
Başka bir şey görmüyor gözlerim, intikam,
Bu nasıl bir kin, almıyor beynim,
Bir öfke ki çağlayan gibi,
Bir kükreyiş, bir haykırış ki,
Sanırsın titretiyor yeri göğü,
..

Yandı çıra gönül yara,ara sıra sor be dostum.
Bazen özür verir huzur beni mazur gör be dostum.
Sözler ırmak tıklar parmak susup durmak zor be dostum
Dalma lafa çoktur cefa buna kafa yor be dostum.
Dünya yalan gülmez bulan arda kalan hor be dostum.
Gözüm ağlar geçer çağlar içim bağlar ur be dostum.
Dinle beni yok et kini İslam dini Nur be dostum.
..

Gece yerini gündüze bırakır ya hani

Çiçek hep dalında değildir

Her yanı hüzün sarmaz ya

Elbet gün doğar zaman döner
..

Onlar Umudun Çocukları...
Özgürlüklere susamış yüreklerine tek tesellidir dünyanın bi yerlerinde bir çift gözün gülümsemesi,gökyüzüne uzanan ellerin BARIŞ diye haykırması,ÖZGÜRLÜK diye coşması...Yarine,sevdalısına kavuşmayı,anasının babasının elini öpmeyi,kardaşlarını bağrına basmayı hep umut ederler...Tadını hiç almadıkları bir meyvenin tadı gibidir onlar için
YAŞAMAK...Onlar yaşadı,inadına yaşadı...Teslim etmedi hiç biri Namusunu,Onurunu...


Onlar Savaşın Çocukları...
Yer,mekan fark etmez onlar için,dünyanın herhangi bi yerinde hep aynı gülüş ve öfke ile veda ederler tadına varamadıkları yaşamlarından...Onurlu insan uğruna,özgürlükler uğruna feda etmekten çekinmediler canlarını...Dört bi yana savurdular isyanlarını, Sevdalarını hep dul bıraktılar.İşkenceler yıldırmadı onları ama Kahpece öldürülmeyi haketmedi hiç biri...
..

Ellerim titriyor cayır cayır yakan aşk ateşinden
Dünya durdukça, nefes aldıkça ve sen oldukça
Yangın ormanlarından geçerim sonun bilinmezliğinde
Ilgın rüzgar savurur beni mahur bir beste çalar içimde..

Başım belada senle yine yoksun hırçın dalgalar etrafımda
Olmayan sabahlarda kan ter içinde küfürün bini bin para
..

Bulursun beni yanında
Zalim düzene karşı her isyanında
Anarsın beni
Zalime sıktığın her kurşunda
Dillerde isyan
Kalblerde hicran
Gözlerde nem
..

Acı,sevinç,gözyaşı,
Besler büyük aşkları,
Fazla naz usandırır,
Bıktırır aşıkları.

Güven ile sadakat,
Besler büyük aşkları.
..

ATIVER GÖNÜL YÜKÜNÜ DÜN DÜNDE KALSIN

Vakit ayırabilseydik sevgiye, aşka,
Husumetin, melanetin çeyreği kadar;
Ne yüreğinde nefret, ne kin, ne de öfke;
Ne mutsuz olurduk bunca, ne derdik keşke.

..

o şimdi uzakta
yanımda cehennem koruyucuları
muhabbet keder,öfke ve acı
hesap soruyorlar bir bir
anlatamıyor içkiler içimdeki sızıyı

iblisler huzursuz
..

Yalnızlık ormanından denize doğru inen,
yaşamak dalgalarının bile
yumuşatamadığı falez...benim.

Hırçınlığım dünyaya hıncım kendime.
Öfke sellerine kapılıp da bazen,
çırpınarak boğulan... benim.
..

Beni böyle terk edip de,
Gitme canım yorulursun.
Tek başına gündüz gece,
Gitme canım yorulursun.

Gideceksek biz gidelim,
Hem de el ele verelim.
..

DİRENİŞ

Hayat
azgın bir köpeğin dişlerinde
parçalanmaktaydı.
Yüreklerini isyana saldı emekçiler
Bir lokma ekmekle kandıramazsınız bizi diyerek
..