ÖFKE ŞİİRLERİ

Bazen, öfke dolar içim,
Bazen, kendime kızarım.
Bazen, demir gibi sağlam,
Bazen, cam gibi kırılırım,
Ben sevdayım…
..

Ey koca gökkubbe sonsuz evren,
Yıldızlar, yaşam kaynağı güneş ve aydede
Başı yüksek dumanlı dağlar
Kıvrım kıvrım akan dereler, çaylar,
Fersah fersah uzayıp giden ırmaklar;
Dünyayı saran masmavi denizler, okyanuslar…
Yeryüzüne kin, öfke yağmış haberiniz var mı?
..

varsa içinde hala körüğü alttan pompalanan bir öfke
bir ozanın sazına ver yüreğini, onu dinle önce
sonra sıra sana gelsin istediğini söylersin gönlünce.
uzaktaki sevgililer ve ölüp gidenler üzerine
ve insanlık, içinden başka ne gelirse insanlığının
söylersin onları da o zaman, dilinin döndüğünce.

..

Parlak bir gün ve kendine küsmüş durgun bir deniz…
Güneş kendine yetinme uğraşında ki solgun ışıkları artık çıplak bedenimi yakmıyor…
Yabancı bir şehirdeyim, insanlar etrafına bakarak yürüyor, bense sanki kendime yabancıymışım gibi utangaç bakışlarla dolaşıyorum kumsalda…

Teknem, karaya biraz uzakta kıyılığın batısında ve kendi halinde salınımlarla sanki hoyrat deniz dalgalarına inat sakinliğinin peşinde…

Bu gün kumsalda her şey durgun ve sakinliğini korumak için kum savruluşlarından arınmış, halinde bir sahil…
..

Ne Acılar Ne Çileler Nede Kötülükler Yenemez
Hiç Bir Ateşin Ebedi Olmaya Gücü Yetmez
Bilmem Ki Hangi Gönil Ateşi Küllenmez
Hangi Varlık Hangi Öfke Hangi Kin Var Ki
Zaman Karşısında Eriyip Tükemez

(2602031718)
..

Dur yüreğine cesaret,öfkene öfke yükle.

Zamanına zaman,umuduna umut ekle.

Zafer koşulları oluşmadı daha,bekle.

Ellerin tetikte...
..

Düşünelim, hepimizin menfaati nedir?
Herhalde kavga, gerilim, öfke, kin, nefret değil.
Anlayış, hoşgörü hepimizin menfaatinedir.
Önyargı, kayırma,fitne, fesat, rüşvet değil.

04.04.2008 Bornova

..

Sadece dolaptaki profiterolü düşünüyordum
Kafamda ne korku vardı o anda, ne öfke ne de terör
Umutlu bir yaşam için çok hayalkırıklığım var biliyorum
Bileğimdeki saate bakıp sadece geçmesini bekliyorum
Şehre doğru gavur ve maceracı bir aşk, içimde salak bir umut
Kanırtarak açtığım kapıdan nasıl kaçarım diye bakıyorum
..

Belki Bir sigara yakar, dumana yükleriz derdimizi
Belki Denizi taşlar, öfke çıkarırız sahil taşlarından
Belki Işıkları söndürür, haykırırız çıkışı bulunmayan yollara
Belki Saklanırız en uca, kendimizi unutmaya yüz tutmuşcasına
Belki Garlarda sabahlar ömrümüz binemediğimiz trenlerin kornasıyla
Belki "Bir sigara yakar,Saklanırız garlarda, Işıkları söndürür, Denizi taşlarız"..
..

FIRTINA...

Kapkara bulutlarla köpürüp savruluyor,
Yüce dağlardan esen, uğuldayan fırtına...
Tutmuş saçım, ensemden, yüreğim kavruluyor,
Tüm öfke, gazâbını sarıvermiş sırtına...

..

çakan şimşeklerin ışığını uzaktan görüp ürküyorsunuz siz. ben ki o alaca fırtınanın tam ortasındayım.

korkuyorum gökyüzünün uğuldamasından. hayır ben olamam o karkan! olsa olsa küçük bir çocuktur o... bir çocuk kopuyor ruhumdan. sonra bir çocuk daha, bir daha... çocuklarım oluyor o ışıldayan karanlıkta; tamam babası benim bunların ama anaları yok! öksüz, sevgisiz, korkak çocuklar bunlar...

yetiştirme yurduna bırakıyorum bu anasızları; bakıcılarından dayak yiyorlar, gül bitmiyor yanaklarında... öfke bitiyor, korku bitiyor, umutsuzluk bitiyor... ilkokula başlıyorlar sonra, ufacık bedenler de yüz çeviriyor öksüzlere, dışlanıyorlar... dışkapısından mezun oluyorlar ilkokulun. sonra, büyüyor yaşları, onlara vuran eller de bırakıyor onları...

tanıyorsunuz aslında onları, haber bültenlerinde, televizyon dizilerinde, sinema filmlerinde görüyorsunuz onları: kapkaççı, tinerci, sokak çocukları onlar... ve belki tanışıyorsunuz da bir kaç tanesiyle, hayatın acısını vuruyorlar size de; polis tutanaklarında geçiyor adınız... şikayet ediyorsunuz onları.
..

Şimdiye tırmanıyor seda
Öfke, sonunun zarar olduğunu bilse
ne yazar
Ayaz kendi yoluna düşermiş
Ortalıkta it sürüsüyle palavra
Belleklerde suskun duran sone
Yine kara göllerdeyiz
..

derinden düşünceler gözlerimde
yorgunum, dertliyim biraz
kulaklarımda öfke uğultuları
derinden gelen bir ses makam hicaz
hatıralar beynimde binbir hücre
durdursam zamanı
..

diyalog XIII.
1 karşınızdakinden “hayır” cevabı almak da, karşınızdakinin size yanlışlıklarınızı söylemesi de sizde hoşnutsuzluk yaratır. bazen de acılık veya öfke verir. ancak bunu durup düşünme fırsatı olarak değerlendirenler yanlış yoldan dönerler ve böylece kendilerini geliştirir ve yenilerler; insanları kazanırlar, başarılarını sürdürürler.

2 başkalarının “hayır” deme gerekçesini saygıyla karşılamayı öğrenemeyen bir kimse kendi oyuncağı elinden alındığı için huzursuzluk yapan şımarık bir çocuğa benzer.

3 eleştirilmeyi armağan olarak kabul et, korkma; yargılamak ve suçlamak için eleştirme; değiştirmek için değil, geliştirerek değiştirmek için eleştir.

..

CAHİL; GÖKYÜZÜNÜ BENLİĞİNE TAHSİS EDERKEN: KARTAL TEBESSÜMLERİ KİMDE? .

KAFKAS KARTALIMIZ UÇARKEN, DERİN ve de SERİN MAVİ SATIHTA AZİM İÇİNDE:
ÖFKE SAHİBİ, SEVGİNİN ACİZİ; KAZDIĞI KUYU DERİNLİĞİNE BİR BAKIVERSİN! .
O KUYUNUN DERİNLİĞİNDE KİMLER VAR, O KUYUNUN DERİNLİĞİNE KİM DÜŞECEK? .
BİZ KARTALIMIZA ADANIRKEN BİR SIKIMLIK CAN ile; ÖLSEK: DOSTU YETİŞİR? .

..

Bir hayal kur gözünün önüne bir perde getir kırzmızı renkli perdeyi açınca sahnen çıksın ortaya başrolü sen oyna herşeyi sen yönet sahneyi istediğin gibi tasarla istediğin kişileri eşyaları sahnene al istemediklerini seyirci koltuğuna oturt imrensinler sonra beyninin sol tarafından içeri hayalindeki oyunu sok yanlız ddikkat et tek kural var herşey sevdiğin olacak istediğin olacak sahne senin hayalinle sen öpüşeceksin sevmediğin bi hayalle yapabilirmisin bunu

ben denedim olmuyor miğdem bulandı kusasım geldi iyi düşün sahnende yer alacaklar senin konukların ama sende onların sahnesinde konuksun bunuda unutma şimdi birleştir beynindekileri duygularını katmakta serbestsin tekrar canlandır gözünün önünde ve ağzındaki sihirli kelimeyi çıkar başlıyoruz! stephen king gibi 10 çeşit sonuca ulaştırma oyununu düşün ama birini uygula çünkü seni doğru yola götüren tektir, istediğini ele al sevgi kin nefret öfke iş ayrılık ölüm yaşam tabiat basit bi tiyatro yada aşk seçim senin hayallerini de olsa rezil etmekte senin elinde yüceltmekte! benim hayalimmi aslında hayal denecek kadar da uçuk, uzak değil zaten bi örnek olarak hayalimi anlatacığım size sonra sizde kendi hayalinizi kendinize anlatacaksınız. at gözlüklerimi çıkardım perdeyi açtım sahneye hakimim önümde uzunca bi çayır yemyeşil huzur dolu bi kaç otlayan küçükbaşla dolu ne kadar masumlar tek bildikleri yemek bizim gibi dert tasaları yok kendimi onlara benzettim sadece yesem çok sıkıcı olurdu burdan bi anlam çıkardım ben düşünüyorsam demekki bişilere faydalı olabilmem için en azından kendime fayalı olma amacı ile yaratılmışım sonra biraz yürüdüm benim meşhur mekanım moda ya sahile indim bi kaya buldum biraz kırıklı tıpkı benim gibi kırık, oturdum köşesine iğne batarcasına dokunu tenime acıyı hissettim demekki canlıyım ki acıyor biyerlerim boşuna nefes almadığımı anladım denize baktım vapurlar ilerliyor içindeki insanlar beklemekli vapurun iskeleye yanaşmasını bekliyorlar neden? bi amaçları var kimi eve ekmek götürcek kimi sevgilisiyle buluşacak kimi ağlayan bebesine mama alacak kimi yüzmeyi özlemiş denize dalıcak kimi akraba ziyareti kimi vapurda huzur buluyor herkesin bi amacı var o saniyede bile hhep düşündüm sahilimde denize baktıkça denize dalan kuşların ismini kendim gibi kendime meçhul kıldım balık alıyorlar ağızlarına her dalışta karınları doyması gerektiçünkü gökyüzünde aşka bir kuşla paylaştı bi kuş bile eşini düşünüyorsa sen neden ikizini eşini aramıyorsun dedim kendi kendime aklıma gelen cevap şu oldu zamanı gelince o beni bulur düşmedim üstüne ben bir nergis çiçeği gibiydim biraz kendimi severdim bencil ama mutluluğu paylaşmak konusunda; sonra düzelttim kendimi bi mutlu anım olduğunda şanşlı kıldığım arkadaslarımla paylaştım hayalime hiç kadın sokmadım çok sevmekten korktum belkide,

sahnem benim gördüğünüz gibi istediğimi yapıyorumçünkü ben bir şizofreni hastasının hissettiklerini yaptıklarını yazdım buraya istedikleri hayalleri kurarlar hasta halleriyle; ya biz biz bir hayal kurmaktan bile korkarız! korkmayın çabalayın çabalamadan hayaller gerçekleşmez...
..

yalnızlık bir miras
sevgi de
öfke de

mirasa konmaksa
bize kalan
en eski miras
..

TEBBESSÜM O KADAR KOLAYKEN; ŞİDDETİN YÜZ İFADESİNE, NEDEN SOYUNURUZ BİZ! .

İnsan TEBESSÜM ETMEYE ÇABALARSA EĞER Kİ; BİRKAÇ YÜZ KASI GERİLİVERİRMİŞ! .
İnsan ŞİDDETİNİ BELLİ ETMEYE ÇABALARSA EĞER; BİRÇOK YÜZ KASI GERİLİRMİŞ! .
İNSAN; KOLAYLIĞI TERCİH ETMEYİ AKLEDEBİLİRSE: TEBESSÜMÜ ARAYACAKTIR BAK! .
ÖFKE; ZEHİRDEN BİLE BETERKEN İNSAN VARLIĞINA: BİZLER NEDEN ZORA SEVDALI? .

..

Yitip giden benliğim

Ben artık kendimde değilim

Uzak olan bendenim

Ben hep seninleyim
..

TEBBESSÜM O KADAR KOLAYKEN; ŞİDDETİN YÜZ İFADESİNE, NEDEN SOYUNURUZ BİZ! .

İnsan TEBESSÜM ETMEYE ÇABALARSA EĞER Kİ; BİRKAÇ YÜZ KASI GERİLİVERİRMİŞ! .
İnsan ŞİDDETİNİ BELLİ ETMEYE ÇABALARSA EĞER; BİRÇOK YÜZ KASI GERİLİRMİŞ! .
İNSAN; KOLAYLIĞI TERCİH ETMEYİ AKLEDEBİLİRSE: TEBESSÜMÜ ARAYACAKTIR BAK! .
ÖFKE; ZEHİRDEN BİLE BETERKEN İNSAN VARLIĞINA: BİZLER NEDEN ZORA SEVDALI? .

..