Öfke Ve Kin Şiiri - Kasım Kobakçı

Hayatı aşk, aşkı isyan olarak anladık,
Her zaman aynı anlamı taşırdı aşk ve kavga,
Bastırılamadı yürekteki kırgınlık,
Durdurulamadı damarlardaki kan.

Kurtarıcı kılığındaki sırtlan vahşeti ile,
Heme yanımızdan saldırırdı düşman,
İçimizden, dışımızdan,
Suyumuzdan, yiyeceğimizden.

Küflü ve karanlıktı,
Yürümek istediğimiz yol,
Hürriyet yoksunluğunun dikenli yolunda,
Gönülden kanıyordu aşk.

Sağır bir boşluktu zaman,
Geleceğin gözlerinin merkezinde,
Ağır bir uykunun ellerinde,
Karanlık dört ufuk hüküm sürüyordu.

Kanuni yasaklarla inlerdi,
Yer, gök, deniz,
Hesaba katılmazdı,
Öfke ve kin.