Öfke Şiiri - Odyolog Armağan

O kadar kızgınım ki her şeye
Her daim alacaklı yüreğime
Belki de içimdeki benliğime
Bilemiyorum öfkem kime?

Dağ gibi büyüyor öfkem
Sığmaz tasar gönülden
Çevrem söyler hep neden,neden
Çığ olup düşer belki yerinden

Dayanmaz artık yüreğim
Nasıl herşeyi silerim
Zaman unuturur sanma gerçeği
Körükler her daim öfkemi

Neden böyledir neden
Unutsak olmuyor zaten
Sakinlesmiyor yürek madem
O zaman ne gelir elden ...

Alıştım artık buna
Dayanır yürek ona da sana da
Lakin içimdeki benliğim
Nasıl katlanır yokluğuna...