Bin bir masal şairiydi Ofelya
Avuçlarından süzülürdü ırmak
Göz yaşları incilerden bezenmiş
Düşten de olanaksız onunla olmak
Peri sultanı gibiydi Ofelya
Raks edişi canlara can katarak
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla