Odunu yakarsın, ısı ışık verir.
Eğrisi, doğrusuyla aynı küllenir.
Asa olur, dervişlere yol gösterir.
Yaşlılara refakat, yoldaşlık eder.
Odun gibi insanlar var içimizde,
Eğri büğrü, sarmaşık biçiminde,
Ne gölge, ne ısı verir ömründe,
Eşek, at bağlanan kazıklar gibi.
Hamuru kavak ise, elinde kalır
Ona yaslandığında çabuk kırılır.
Kalası olsa, su görünce yarılır,
Odun ise adam olmaz, inanma.
2025
Kayıt Tarihi : 20.3.2025 01:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)