Ödün Şiiri - Oğuz Toy

Hayat acımasız
Ve bolca sövülesi
Ancak sövmeyecek bıkkınlığa erişilince
Renkler bile farklılaşıyor hayatta

Şarkılar yorgun yorgun karanlığıma süzülürdü
Süzülmek hep güzel anlamda kullanılırdı
Ben toprağa süzülürdüm
Toprak beni boğardı
Namussuzluk kar gibi yağıyordu yüzüne
Ama benim görüşüm seni farklı parlatıyordu

Müessir artık aynalar
Sana paletimden renkler yakıştırıyorum
Hiçbiri yakışmıyor ama artık bana

Hayat zıtlıklarla var
Akıllısı akışa kapılan
Yoksa kaybolur insan
Karnındaki tay doğmasın diye
Atını öldürmek ne mana taşır