Deli taylar kadar özgürdü yüreğim,
Kement vurmaya gelmeyecek kadar sınırsız sevmenin ne olduğunu benden iyi kimse bilemez.
Severdi, karşılıksız ve bir o kadar saf.
Üzerinde titrerdi sevdiğinin.
Şimdi martılara atıyorum sevdalardan kalan kırıntıları,
Kalabalıklar içerisinde yalnızlığı çekiyorum içime.
Nefes nefes ölüyorum.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla