küsen dalgaların sesiyle uyuyan
bank olsa bulunurdu belki bir çözüm
belki bir martı dans ederdi gölgesinde
belki de iki fidan el falına baktırırdı oturup falcıya
ama bir şehir küsmüştü sana
içinde bütün yaşayanlarla birlikte
bir bulutu küstürseydin ağlardı sırılsıklam
ve gülerdi ardından unuturdu her şeyi
yine kaldığı yerden sürdürürdü
elindeki oyasını işlemeye döke saça
sevdasını ekerdi toprağa
ve hep gülerdi gözlerinden yaş gelesiye
ama değildi işte bir şehir küsmüştü sana
içinde bütün yaşayanlarla birlikte
küsen bir ateş olsa
önce parlar, harlanır, sonra közlenir
en son da küllenirdi ezberleri
olumsuz ne yaşamışsa unutur
geçer giderdi hem öfkesi, hem kızgınlığı
bir şehir nasıl ateşe benzeyebilirdi ki
içinde bütün yaşayanlarla birlikte
küsen bir sazlık olsa
ney olup hüzünlü güfteler söylerdi
elini yüreğinin üstüne bastırıp
unuturdu sana neden küstüğünü de
bu kez durum vahim anlayacağın
talan olmuş bir şehir olunca ardında bıraktığın
21 Mart 2022-haticeak
Kayıt Tarihi : 21.3.2022 06:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Ak](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/03/21/odesme-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!