boğumlarını çözemediğim ilmekler
dolandı boynuma
arsızca çöreklendi yüreğime
kimsesizliğim…hiç kimsesizliğim
hücum etti nar çiçeği renginde
eksikliği bir yanımın…sizsizliğim
ağzıma vurulan tokatla
tükürdüm kanı
ıpıslak anılara
boşluğumun ayazıyla
yersizliğimde solan her gün
özlemi vurdu böğrüme
imbatların serinliğinde
rast makamında bir şarkıda
ağladı keman
duyamadınız
omzumdan düştüğünde
sıcak elin titrek terk edişi
gelmediğinde dilime
sözlerin pervasız isyan edişi
bittiğini sandık sebebimizin
vişne çürüğü hayallerin yerle bir oluşunda
erguvan rengi hüznün esiriydi sözlerim
avaz avaz söyledim
radyoyu aç…dinle
üçüncü şarkı
benden geliyor sana
evim de olmadı…sımsıcak
döşeklerde de yatmadım hiç
sabun kokulu
bir odam olmadı
senli düşleri duvarlarına çizdiğim
sakın aldanma günün sönüşüne
ayın parlaklığı da güneşten
unutma
benöldümvekimsesizdim
23.05.2006
Atilla GülerKayıt Tarihi : 23.5.2006 12:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'sakın aldanma günün sönüşüne
ayın parlaklığı da güneşten
unutma '
Derin düşündürüyorsun dostum derin...Tebrikler.
TÜM YORUMLAR (2)