sessiz ve yalnız fırtınalarımı onunla yaşadım
ve tabi çılgın uykularımı paylaştım yıllarca
en umutsuz anımda onun omzunda ağladım
gün geldi, bıraktım onu
tercih ettim dünyayı
ama o hiç küsmedi, küsemedi bana
gürültümü, hıçkırıklarımı o duydu
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta