Uzundur geceler soğuk karanlık
Biraz ürperirsin yalnız bir anlık
Sonra alışırsın siyaha sise
Aklından anılar geçer üstüste
Bir anda o karanlık aydınlanır
Yalnızlığı bilmeyen bunu bir rüya sanır
Oysa anılarındır geceyi aydınlatan
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
